قهوهخانه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: ۱۳۶۹⟸۱۳۶۹ (خورشیدی)|۱۳۶۹، عرقیجات⟸عرقی جات، پدیدآورد⟸پدید آورد، سیاحتگران⟸سیاحت گران |
برچسب: خنثیسازی |
||
خط ۲۵:
در جامعه سنتی ایران، هر نهادی که بنیاد میگرفت با نظامهای اجتماعی، فرهنگی واقتصادی جامعهٔ ما همخوانی داشت. یک نهاد اجتماعی یا فرهنگی در این جامعه بدون پشتوانهٔ خواست و نیاز مردم، ناگهان سبز نمیشد و شکل نمییافت. جامعهٔ سنتی مثل امروز بی در و پیکر نبود که در پی ارتباطات با جهان شرق و غرب هر چیزی را بدون تعمق در آنها و بیتوجه به همخوانی یا ناهمخوانی آنها با فرهنگ و باورها و نیازهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مردمان بگیریم و به صورت یک نهاد عَلَمش کنیم.
قهوهخانه یکی از نهادهای سنتی بود که نیاز مردم آن را در جامعه
قهوهخانه به صورت مردمی و عمومی اش در ایران در دوره صفوی شکل گرفت. برخی از
طبق ادعای سازمان میراث فرهنگی ایران، اولین قهوهخانهها در ایران در دوره صفویه در زمان [[شاه طهماسب]] در شهر قزوین تأسیس شدهاند و در زمان [[شاه عباس اول]] در شهر اصفهان گسترش یافتند و این در حالی است که [[ترکیه]] درخواست ثبت قهوهخانه را به عنوان میراث فرهنگی آن کشور دادهاست.<ref name="lavash">{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.irna.ir/fa/News/81050087/میراث_فرهنگی_و_گردشگری/ثبت_میراث_ایرانیان_به_نام_دیگران؛_این_قصه_سر_دراز_دارد |عنوان=ثبت میراث ایرانی به نام دیگری | ناشر = خبرگزاری جمهوری اسلامی|تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۶ اسفند ۱۳۹۲}}</ref>
خط ۵۷:
* علیپور، حسین، چایخانههای سنتی، رونق محفل جوانمردان، نشریهٔ شما، ش ۲۴۸، ۴ بهمن ۱۳۸۰: ص ۱۶.
* ارضپیما، فیضالله، تاریخ صنایع چایکاری و چایسازی در ایران، سازمان چای کشور، ۱۳۷۸.
* سیف، هادی؛ '''نقاشی قهوهخانه'''، موزه رضا عباسی، [[
== پیوند به بیرون ==
|