احمد احسائی: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از آموختن [[قرآن]] نزد پدرش ادبیات عرب و مقدمات علوم دینی را در احساء فرا گرفت. در سال ۱۱۸۶ به [[کربلا (شهر)|کربلا]] و [[نجف]] رفت و در درس [[آقا محمدباقر وحید بهبهانی]]، [[سید علی طباطبایی]]، [[میرزا مهدی شهرستانی]]، [[سید مهدی بحرالعلوم]] و [[شیخ جعفر کاشف‌الغطاء]] حاضر می‌شد.

پیش از سفر او به مشهد و زیارت امام رضا(ع)[[فتحعلی شاه]] او را به [[تهران]] دعوت کرد اما او این درخواست را به قصد زیارت بارگاه امام هشتم رد کرد ولی در بازگشت خویش از مشهد به خدمت فتحعلی شاه رسید. شاه نیز او را بسیار مورد تجلیل و تکریم قرار داد. به دعوت شاهزاده [[محمدعلی میرزا دولتشاه]] حاکم [[کرمانشاه]] مجبور به ترک طهران شد و چندی در کرمانشاه ماند. سفرهایی به قصد [[حج]] و زیارت عتبات انجام داد. پس از مرگ دولتشاه، در سال ۱۲۳۷ ق. عازم [[مشهد]] شد و مدتی در [[قزوین]] توقف کرد.

در همین زمان بود که با مخالفت برخی از جمله ملا [[محمدتقی برغانی]]، معروف به شهید ثالث، روبرو شد که دیدگاه‌هایش را غلوآمیز می‌دانستند، گرچه حاج محمدابراهیم کلباسی آرای احسایی را در چارچوب عقاید امامیه تلقی می‌کرد.