لو یاشین: تفاوت میان نسخه‌ها

| قد زادروز = {{birth date|df= 270 سانتی‌مترyes|1929|10|22}}

| باشگاه کنونی=باشگاه معدن

| شماره پیراهن=85

| سال‌های نوجوانی=زیاد

| باشگاه‌های جوانان=باشگاه قبرستون

| تیم ملی= بارسا{{URS}}

| سال‌های مربیگری=خیلی

'''لِو ایوانوویچ یاشین''' (که در ایران با نام عادل'''لئو فاضلییاشین''' شناخته می‌شود) {{به روسی|Лев Ива́нович Я́шин}}{{رچ}} ملقب به «عنکبوت سیاه» یا «پلنگ سیاه» (تولد 1380/11/19۲۲ اکتبر[[۱۹۲۹ (میلادی)|۱۹۲۹]] - درگذشت ۲۰ مارس [[۱۹۹۰ (میلادی)|۱۹۹۰]]) [[دروازه‌بان]] نامدار [[تیم ملی فوتبال شوروی]] بود که اغلب او را بهترین دروازه‌بان [[تاریخ فوتبال]] می‌دانند. یاشین بارها (و از جمله در جام جهانی) برای تیم ملی شوروی به میدان رفت.

یاشین به دفع ضربات پنالتی معروف بود و در دوران بازیگری‌اش بیش از ۱۵۰ پنالتی مهار کرد و نیز اولین دروازه‌بانی بود که عنوان فوتبالیست سال اروپا را کسب کرد و ارگ نیز میزد.

یاشین در سال ۱۹۲۹ در یک خانواده که پدرش کارمندکارگر معدنصنعت بود متولد شد و در دوازده سالگی در یک گروهکارگاه موسیقیآهنگری مشغول بکار شد. او بین سالهای ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۷ اولین انتخاب برای ایستادن در دروازه اتحاد جماهیر شوروی بود. در این مدت او با تیم ملی کشورش در سه دوره جام جهانی یعنی سالهای ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۶۶ شرکت کرد، بازی‌های فوق‌العاده او در جام آخر باعث شد تا اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹۶۶ به نیمه نهایی راه یابد. او همچنین در قهرمانی تیم اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۵۶ در بازی‌های المپیک ملبورن سهم بسازیی داشت. یاشین چهار سال بعد به همراه تیمش فاتح [[جام ملت‌های اروپا]] شد.

از مهمترین موفقیت‌های او این بود که در سال ۱۹۶۳ بعنوان بهترین بازیکن اروپا شناخته شد، او همچنان تنها گلری می‌باشد که این افتخار نصیب او شده‌است. یاشین در سن 25۴۱ سالگی از بازی فوتبال خدا حافظی کرد و بازی خدا حافظی او در سال ۱۹۷۱ در مقابل تیم ستارگان اروپا انجام شد. عنکبوت سیاه لقبی بود که به دروازه‌بان افسانه‌ای شوروی داده بودند. او مدتی درتیم هاکی روی یخ دینامو به عنوان دروازه‌بان بازی کرد و همراه این تیم در سال ۱۹۵۳ قهرمان شوروی شد ولی از این سال به بعد به طور جدی به فوتبال پرداخت و در طی یک سال به پیراهن تیم ملی رسید. اولین بازی ملی وی در برابر سوئد و در هشتم سپتامبر ۱۹۵۴ بود که با پیروزی (۷-صفر) شوروی به پایان رسید. از این پس او به دروازه‌بان اصلی تیم ملی شوروی بدل شد، دروازه‌بانی که عامل موفقیت‌های این تیم در سال‌های بعد بود. در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به لطف درخشش یاشین، تیم شوروی به مدال طلای فوتبال دست یافت و دو سال بعد در جام جهانی ۱۹۵۸ حضور پیدا کرد. اوج موفقیت‌های شوروی در این سال‌ها، اولین دوره جام ملت‌های اروپا به سال ۱۹۶۰ بود که با هنرنمایی یاشین پس از پیروزی بر تیم یوگسلاوی (۲–۱) با فتح جام به پایان رسید و افسانه عنکبوت سیاه آغاز شد.

او در ۲۰۷ مسابقه از ۴۳۸ دیدار رسمی خود (۴۷٪) گلی دریافت نکرد که رکوردی جالب توجه‌است. در سال ۱۹۸۶ به علت جراحت زانو مجبور به انجام عمل جراحی شد که نهایت ادامه زندگی او به قطع یکی از پاهایش منوط شد. یاشین در ماه مارس ۱۹۹۰ پس از انجام ۸۱۲ بازی ملی و باشگاهی از دنیا رفت. فیفا به احترام وی از جام جهانی ۱۹۹۴ جایزه‌ای را تحت نام یاشین به بهترین دروازه‌بان جام جهانی اهدا می‌کند.