زنجیرهیِ گویشی {{انگلیسی|Dialect continuum or Dialect chain}} یا ناحیهیِ گویشی<ref>Dialect area</ref> به مجموعهای از گویشها[[گویش|گویش]]<nowiki/>ها با ویژگیای معین گفته میشود که نخستین بار [[لئونارد بلومفیلد]]، زبانشناس معروف آن را تعریف نمود. اگر مجموعهای از گویشها که در یک [[جغرافیای زبانی|ناحیهٔ جغرافیایی]] خاص وجود دارند را از سمتِ شرقِ آن ناحیه به سمتِ غرب به ترتیب «آ»، «ب»، «پ» و... «ه» و «ی» بدانیم، آنگاه برایِ اینکه این مجموعه از گویشها، یک زنجیرهٔ گویشی را شکل دهند، باید این ویژگی را داشته باشند: تفاوتِ بینِ هر دو گویشی که در شهرها یا منطقههای مجاور و همسایه وجود دارد باید بسیار اندک باشد، اما زمانی که دو سرِ این طیف را در نظر میگیریم یعنی وقتی گویشِ «آ» در شرقِ این ناحیه را با گویشِ «ی» در غربِ ناحیه مقایسه میکنیم، تفاوتِ بینِ این دو گویش آنچنان زیاد شده است که دیگر گویشورانِ این دو منطقه، قادر به تشخیصِ گویشِ طرفِ مقابل نیستند.