سندیکا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز افزودن تاریخچه و انواع مختلف. |
ویرایش سندیکاهای رسانه ای. |
||
خط ۲۴:
'''فرانسه'''
در سال 1730، یک فرهنگ لغت اتحادیه را به عنوان یک انجمن تعریف کرد که هدف آن دفاع از منافع حرفه ای بود. امروزه ایجاد اتحادیه های کارکنان در فرانسه با مواد قانونی L.2131-1 تا L.2131-6 قانونِ کار کدگذاری شده است.بر اساس مطالعات انجام شده، تعداد بالای اتحادیه های کارگری، نابرابری درآمد را کاهش می دهد. سازمان های حرفه ای تمایل دارند سیستم های پاداش را براساس معیارهای عینی، متصل به مشاغل و نه افراد، ترجیح دهند و علیه تبعیض عمل کنند.
== انواع مختلف ==
سطر ۴۰ ⟵ ۳۲:
یا سندیکاهای پخش که سازمان فروش روزنامه‌ها و مجلات یا شبکه های پخش برنامه های تلوزونی هستند. مثلا <bdi>[[رادیو بی‌بی‌سی]]</bdi> یک کسب و کار رسانه‌ای است. یا گروهی از نشریات که توسط یک مالک اداره میشوند.
یک سندیکای پخش به معنای ادغام سازمانی چندین ایستگاه تلویزیونی یا ایستگاه رادیویی است که از لحاظ اقتصادی دارای یک منطقه پخش محدود منطقه ای است. اصطلاح در اصل در ایالات متحده ساخته شد، جایی که سندیکاهای رسانه ای نقش مهمی ایفا می کنند. سندیکاهای تلویزیونی با توجه به جهت گیری قوی منطقه ای و استقلال اقتصادی و کارآفرینی خود، از شرکت های پخش رادیویی در سراسر کشور ( ''اصطلاحا شبکه‌ها'') مانند NBC ، CBS ، ABC و فاکس متفاوتند.
همکاری فرستنده های مجزا به این ترتیب بیشتر به تولید مشترک پخش های تلویزیونی پرهزینه و یا خرید برنامه مشترک، و در نتیجه تهیه محصول مجوز، تمرکز می کند. در حالی که سندیکاهای تلویزیونی فیلم ها و مجموعه ها، مجلات و نمایش ها را تولید یا به فروش می رسانند، فعالیت های مشترک ایستگاه های رادیویی محدود به پخش های خبری، کمک های متنوع به کلمات یا پخش های ژانر است (پخش موسیقی با مدیران شناخته شده).
بسیاری از برنامه های مستقل ایالات متحده همچنین برنامه های ''شبکه های'' عمومی مانند NPR یا PBS را قبول می کنند یا برنامه های تلویزیونی را از ارائه دهندگان محتوا تخصصی مثل CNN می گیرند . در ایالات متحده، ایستگاه های منطقه ای سندیکال بسیار موفقیت آمیز هستند، به خصوص به این دلیل که آنها تخصص منطقه ای را با برنامه های جذاب و جذاب و برنامه های ویژه ای ترکیب می کنند. بسیاری از نمایشهای تلویزیونی (سریال) در ابتدا در کانالهای سندیکایی اجرا میشوند و بعدا پس از اخراج آنها در ''شبکههای ملی'' ایستگاههای منطقه ای سنتی با موفقیت قابل توجه یا تکرار ادامه مییابند.
همانطور که قبلا ذکر شد، سندیکاها در اصل از شبکه های تلویزیون بزرگ مستقل هستند. به طور جدی، آنها با ''شرکتهای'' به اصطلاح ''وابسته'' (ایستگاه های شریک) متفاوت هستند، برنامه های خود را در طول روز سازماندهی می کنند و از لحاظ اقتصادی مستقل هستند، اما حداقل برنامه شبانه اصلی را با برجسته ترین روزها از ''شبکه ها می گیرند'' . از سوی دیگر ''، ایستگاه های'' متعلق به بخش خصوصی به طور کامل متعلق به شبکه های اصلی می باشند.
با این حال، در طول روز، اکثر ''کانالهای وابسته'' نیز به سندیکاها احترام می گذارند، به همین دلیل است که در ایالات متحده آمریکا به تازگی فرم های مختلط ظهور کرده اند. با ایجاد شبکه های کوچکتر از قبیل WB و UPN (در حال حاضر به شبکه CW ) و موفقیت در حال رشد کانال های خالص کابلی، رقابت در تمام سطوح تشدید شده است.
همچنین، مسوولین دولتی که از طریق اهدای خصوصی دولتی تأمین مالی می شوند، به طور کلی سندیکایی می شوند و پایه اقتصادی ارائه دهندگان مشهور غیر تجاری مانند NPR یا PBS را تشکیل می دهند. علاوه بر این، سندیکاهای بین المللی نیز وجود دارند که توسط رسانه های شناخته شده مانند BBC یا Deutsche Welle عرضه می شوند. سندیکاها در سراسر کشورهای و قاره ها در کشورهای انگلیسی، اسپانیایی و پرتغالی (به عنوان مثال، شرکت های پخش در انگلستان، استرالیا و نیوزیلند و یا بین شرکت های پخش کننده در کشورهای آمریکای لاتین) رایج هستند.
در آلمان، سندیکاهای پخش معمولا در برنامه های خصوصی رادیویی ( BLR یا Radio NRW ) استفاده می شوند. در بخش تلویزیون، آنها در کانالهای تلویزیونی، که عمدتا در دست ساخت هستند، آن همم با یک منطقه پخش محدود منطقه ای تجاری یافت میشوند، (به عنوان مثال، TV Agglomeration).[https://de.wikipedia.org/wiki/Syndikat]
* '''سندیکاهای کارگری'''
| |||