شهرستان خودمختار تاش‌قرغان تاجیک: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
تلفظ صحیح مطابق منابع فارسی
خط ۱:
{{Infobox settlement
|name=شهرستان خودمختار تاشکورگانتاشقورغان تاجیک
|other_name=
|native_name=
|official_name=شهرستان خودمختار تاشکورگانتاشقورغان تاجیک
|nickname=
|settlement_type= شهرستان خودمختار
خط ۲۱:
|image_map=Location of Taxkorgan within Xinjiang (China).png
|mapsize=
|map_caption=موقعیت شهرستان خودمختار تاشکورگانتاشقورغان تاجیک در نقشه
|image_map1=
|mapsize1=
خط ۴۳:
|subdivision_name3=
|seat_type=مرکز شهرستان
|seat=[[تاشکورگانتاشقورغان تاون|تاشکورگانتاشقورغان]]
|government_footnotes=
|government_type=
خط ۷۹:
}}
 
شهرستان خودمختار تاجیک '''تاشکورگانتاشقورغان''' یا (به تلفظ روسی) '''تاشقورقانتاشکورگان''' یا '''تاش قرغان''' ([[فارسی تاجیکی]]: Йенги Тоҷик Тошкйрғон، [[اویغوری]]: تاشقۇرقانتاشقۇرغان تاجیک ئاپتونوم ناهیییسی) به معنای "دژ سنگی" از بخشهای [[شهرستان کاشغر]] در ناحیه خودگردان [[سین‌کیانگ]] در شمال باختری [[چین]] است. تاشکورگانتاشقورغان در [[پامیر|فلات پامیر]] و بر سر [[راه ابریشم]] واقع شده‌است. تاشکورگانتاشقورغان با [[پاکستان]]، [[افغانستان]]، و [[تاجیکستان]] هم مرز است.
 
== جغرافیا ==
شهر تاشکورگانتاشقورغان مرکز این شهرستان خودمختار، در مشرق شهرستان است. این شهرستان در جنوب غربی [[سین کیانگ|ایالت خودمختار سین کیانگ]] / شین جیانگ اویغور، در ارتفاعی میان ۳۰۰۰ تا ۳۳۰۰ متر در [[کوه های پامیر]] واقع است. این شهر در کنار جاده راهبردی قراقروم بین چین و پاکستان واقع شده و پاسگاه مرزی پاکستان در جنوب آن، پس از گذرگاه خُنْجـَراب، قرار دارد. پیرامون شهر را کوه های بلند و یخچال های طبیعی فراگرفته و رود تاشکورگانتاشقورغان با جهت جنوبی ـ شمالی از آن می‌گذرد (> مسیرهای زمینی جاده ابریشم و مبادلات فرهنگی بین شرق و غرب <، ص ۳۴۴، ۴۲۱، ۴۲۵، ۵۴۰، ۵۴۴، ۵۶۶).
 
== تاریخ ==
[[پرونده:Tash-Kurgan Fortress.jpg|چپ|انگشتدان|270px|دژ تاریخی تاشکورگانتاشقورغان.]]
مسلمانان در اولین ساله ای قرن دوم به تاشکورگانتاشقورغان رسیدند. در سدهٔ چهارم این شهر ضمیمه حکومت ایلخانیان شد و در پی تلاش آنها و نیز تردد بازرگانان، دین اسلام در آنجا گسترش یافت. اهالی آنجا از قرن پنجم با ورود اعیان اسماعیلیه و در رأس آنها ناصرخسرو قبادیانی، به اسماعیلیه گرویدند. تاشکورگانتاشقورغان در قرن هفتم جزو فرمانروایی یوانِ مغول شد و با ورود سربازان مسلمان همراه این قوم، اسلام در آنجا گسترش یافت. در قرن سیزدهم نفوذ مبلّغان آقاخان محلاتی (متوفی ۱۲۹۹) که از هند اعزام می‌شدند، موجب گرایش اسماعیلیان تاشکورگانتاشقورغان به شاخة «خواجوی» شد که هنوز هم ادامه دارد. تاشکورگانتاشقورغان در این قرن برای مدتی همراه با دیگر سرزمین های سین کیانگ جزو حکومت [[ترکستان شرقی]] به رهبری یعقوب بیگ شد، اما بار دیگر به چین پیوست (لی ـ شین هوا، ص ۴۷۵ـ ۴۸۶؛ ما ـ تونگ، ص ۴۸ـ۵۰).
 
از آثار مهم تاشکورگان،تاشقورغان، قلعه‌ای قدیمی در مسیر جاده ابریشم جنوبی است که از سنگ و ملاط ساخته شده‌است.
 
== مردم ==
جمعیت تاشکورگانتاشقورغان ۳۰٬۰۰۰ نفر است. حدود ۸۴٪ ساکنان تاشکورگانتاشقورغان از [[قوم پامیری]] هستند که در چین ''تاجیک'' نامیده می‌شوند اما مشابه پامیری‌های تاجیکستان و افغانستان هستند. آنها به زبان تاجیکی صحبت نمی‌کنند و زبان بیشتر آن‌ها [[زبان سریکالی]] و عده کمتری [[زبان وخی]] است که هر دو از گروه [[زبان‌های پامیری]] در شاخه [[زبان‌های ایرانی شرقی]] است.
 
== اقتصاد ==
تاشکورگانتاشقورغان از لحاظ اقتصادی، جزو مناطق نسبتاً فقیر چین است و اقتصاد آن مبتنی بر کشاورزی، بویژه کشت غلات، و دامداری (پرورش گاو و گوسفند) است. اقتصاد تاشکورگانتاشقورغان در دهه‌های اخیر، به سبب اتخاذ سیاست دروازه‌های باز چین (از ۱۳۵۹ ش / ۱۹۸۰) و اولویت یافتن توسعة اقتصادیِ مناطقِ مسلمان نشین شمال غربی چین در برنامة جامع ۱۳۷۲ ـ ۱۳۷۹ ش / ۱۹۹۳ ـ ۲۰۰۰، رونق داشته‌است. کد تلفنی تاشکورگانتاشقورغان ۸۴۵۲۵۰ است.
 
== نگارخانه ==
<gallery>
پرونده:Location of Taxkorgan within Xinjiang (China).png|بخش تاشکورگانتاشقورغان (صورتی) و [[شهرستان کاشغر]] (زرد) در ناحیه خودگردان [[سین‌کیانگ]] چین
</gallery>