در سال ۱۲۴۶ ه. ق در هند متولد شد. نام اصلی وی مهدی است. سبب شهرت به میرحامد حسین هندی آن است که پدرش مدعیدر شدخواب «پیش از آنکه خبر تولد فرزندش را بشنود، در خواب جد خود «سید حامد حسین» را دیده بود.» میر حامد حسین در هفت سالگی آموزش را در مکتب آغاز کرد. پس از مقدمات دروس ابتدائی، مقامات حریری و دیوان متنبی را نزد سید برکت علی صاحب، نهج البلاغه را در محضر نزد مفتی سید محمد عباس شوشتری آموخت. سپس به فراگیری علوم عقلی نزد سید مرتضی خلاصة العلماء، علوم شرعی نزد سید محمد سلطان العلماء و برادر او «سید حسین معروف به سید العلماء» فرزندان سید دلدار علی نقوی نصیرآبادی لکهنوی پرداخت.
