تا قبل از استقرار آریایها در فنوج نژادهای بومی در منطقه میزیستهاند. قوم بلوچ از اصیلترین اقوام ایرانی میباشد که فنوج نیز جزئی از آن است وفنوج ازجمله طوایف شهرستان میتوان بههفت طایفه (استادیدارد یا داودی ،نصرتی-[[اربابی-ملک—کدخدایی-]] لشکریشیرانی -محمدی حیدرینصرتی )لشکری اشارهچاکری نمود. زبان مردم شهرستان فنوج گویش فنوجی از زبان بلوچی بوده و با توجه به طوایف مختلفی که در سطح شهرستان هستند تعداد لهجهها نیز گوناگون میباشد. (بلوچی از زبانهای ایرانی شاخه شمال باختری است. این زبان توسط مردم بلوچ در کشورهای ایران، پاکستان، افغانستان و ترکمنستان و برخی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و دریای مکران گویش میشود) در شهرستان فنوج آیینها برگرفته از سنتها و آداب و رسوم گذشتگان، اعتقادات مردم و نیز دین مبین اسلام میباشد.استادی
در مراسم مذهبی (اعیاد فطر و قربان) لیالی قدر، قرآن خوانی و مراسم ختم در منازل به صورت دورهای برگزار میشود و دادن غذا و افطاری به همسایهها مرسوم است که به اصطلاح محلی باجی گفته میشود.
در آئین تشکیل خانواده و ازدواج که عمدتاً بیشتر ازدواجها درون فامیلی و از میان وابستگان نزدیک است (ابتدا از طرف خانواده داماد بعد از رایزیهای اولیه برای انجام خواستگاری که به زبان بلوچی مرکی حدای یا نپری نامیده میشود میروند. برای انجام مراسم عروسی در گذشته بسته به توان مالی و شهرت افراد ۲ روز تا یک هفته جشن و پایکوبی برگزار میشده. در دو نوبت نیز به نام شب حنابندان (دزکی) و ظاهری یا جشن انجام میشده است. برای کمک به خانواده داماد نیز درگذشته و حال از جانب بستگان و آشنایان کمک نقدی که به زبان محلی ""بجاری"" مینامند در شب جشن عروسی و قبل از شروع مراسم دریافت میگردد. در طول مراسم نیز برنامههای ساز و دهل برگزار و دوچاپی معروف فنوج و برخی شهرستانهای حاشیه (رقص محلی) به صورت دسته جمعی توسط مهمانان و جوانان حاضر در مراسم برگزار میگردد. پس از اتمام مراسم عروسی ۷ روز به عنوان پاتختی عروس و داماد محسوب میگردد و در این هفت روز فامیل و آشنایان دو طرف به مراسم پاتختی آمده و با نان روغنی (هل کالی) و شربت و چایی پذیرایی میشوند.