واژگان فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نکتهٔ قابل توجه دیگر، وجود کلمات [[ترکی]] (شامل کلمات [[مغولی]]) در [[زبان فارسی]] است.<ref>Doerfer: G. Doerfer, ''Türkische und mongolische Elemente im Neupersischen''. Vols. I-IV. Wiesbaden 1963-1975</ref> در طول تاریخ، قلمرو فارسی زبانان، از جمله [[فلات ایران]]، شاهد جانشینی سلسلسه‌هاییسلسله‌هایی با منشأ [[ترکی]] بوده‌است. [[غزنویان]]، [[سلجوقیان]]، [[تیموریان]]، [[صفویان]] و [[قاجاریان]] هر یک تأثیراتی بر فرهنگ و ادبیات [[فارسی]] گذاشته‌اند. [[ایلخانان]] مغول نیز ترک‌زبانان بیشتری را به [[فلات ایران]] آوردند که ستون‌های ارتش [[مغول]] را تشکیل می‌دادند. به استثنای برخی نام‌گذاری‌های رسمی در درون دولت، ارتش و تجارت، این کلمات ترکی در بین فارسی‌زبانان طوری رواج دارد که بسیاری از آن‌ها منشأ این کلمات را غیر [[فارسی]] نمی‌دانند.<ref>John R. Perry, "Persian in the Safavid Period", ''Pembroke Papers'' 1996 (4), pp. 269-283.</ref> کلماتی نظیر «آقا»، «دوقلو»، «کمک»، «تومان» («ریال» منشأ [[پرتغالی]] دارد)، «کاکا»، «یابو»، «قشلاق»، «جلو» و «قیچی».