راه حل نهایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۴:
طراحی و تصمیم‌گیری در مورد این مسئله در سال ۱۹۴۲ در [[کنفرانس وانزی]] در عمارتی در نزدیکی [[برلین]] اتفاق افتاد و در نهایت منجر به [[هولوکاست]] و کشته شدن دو سوم یهودیان اروپا و نود درصد یهودیان [[لهستان]] شد.
 
به گفتهٔ تاریخ نویسان تصمیم‌گیری در مورد مسألهٔ راه حل نهایی به یکباره اتفاق نیفتاد و نتیجهٔ پیشرفت تدریجی و مداوم بحث‌ها و مطالعات پیرامون «کشتن تمام یهودیان باقی مانده در دست آلمان نازی» در ۲۵ ماه اول شروع [[جنگ جهانی دوم]] بوده استبوده‌است. در سال ۱۹۴۰ پس از سقوط فرانسه [[آدولف آیشمان]] پیشنهاد نقل مکان و تبعید یهودیان را به فرانسه به عنوان مستعمره آلمان عنوان کرد. اما این پیشنهاد به دلیل هزینه بالای تدارکات لغو شد. به گفتهٔ [[رائول هیلبرگ]]، یک سال بعد واحدهای کشتار سیار و پس از آن قطارهای مرگ که یهودیان را به کمپ‌های مجهز به سیستم اجرای راه حل نهایی انتقال می‌داد شروع به کار کردند.
{{-}}