آنتوان سوریوگین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: تغییر ردهٔ تغییرمسیرداده‌شدهٔ ارامنه فارسی‌زبان به ارمنی‌های فارسی‌زبان
خط ۳۶:
== مهاجرت به ایران ==
او در سال [[۱۸۷۰ (میلادی)|۱۸۷۰ میلادی]] برابر با سال ۱۲۴۹ خورشیدی همراه با برادرانش به [[تبریز]] آمد و در آنجا ساکن شد و به دستگاه ولیعهد [[مظفرالدین میرزا]] راه یافت و از او لقب "'''خانی'''" نیز گرفت. هنگامی که مظفرالدین میرزا برای به دست گرفتن قدرت، عازم تهران شد آنتوان نیز در التزام رکاب او بود و تا آخرین روزهای سلطنتش وی را همراهی کرد. آنتوان در تهران یک استودیو عکاسی در [[خیابان فردوسی|خیابان علاءالدوله (فردوسی)]] کنار در شرقی میدان مشق دایر کرد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده =اسماعیل صادقیلر |نشانی = |عنوان =عکاسی و عکاسان دوره مشروطه | ناشر = مجله هنر شماره ۸۳ و ۸۴ |تاریخ = تابستان و پاییز ۱۳۹۰|تاریخ بازدید = ۰۴ شهریور ۱۳۹۴}}</ref>{{سخ}}
آنتوان خان در تهران با یک ارمنی به نام لوئیز گورگنیان ازدواج کرد و حاصل این ازدواج هفت فرزند بود؛ که یکی از آنان [[آندره سوروگین]] بوده استبوده‌است.
 
== شهرت ==
خط ۶۱:
 
== آثار به‌جای مانده ==
تنها دخترش ماری که در واپسین سال‌های عمر آنتوان خان عکاسخانه را اداره می‌کرد توانست ۶۹۶ قطعه از شیشه‌ها را بابت دوستی‌ای که با [[محمدرضا شاه پهلوی]] داشت{{مدرک}}، از توقیف درآورد. این شیشه‌ها و شماری از عکس‌های کار سوروگین بعد از مرگ او و تعطیل شدن عکاسخانه‌اش به کلیسای پروتستان آمریکایی تهران منتقل شد؛ و در سال [[۱۹۵۱ (میلادی)|۱۹۵۱]] این آثار در اختیار [[مؤسسه اسمیتسونین|موسسهٔ اسمیتسونین]] در شهر [[واشنگتنواشینگتن]] قرار گرفت و اکنون در [[گالری هنر فریر]] است. نمایشگاهی از عکس‌های او به سال [[۱۹۸۳ (میلادی)|۱۹۸۳]] در آن گالری برگزار شد.
 
یکصد و شصت و هشت قطعه از عکسهای او نیز در میان مجموعهٔ عکس‌های یک دیپلمات هلندی به موزهٔ ملی نژادشناسی شهر لیدن هدیه شده که مورد مطالعه و معرفی قرار گرفته‌است. عکس‌های او در نمایشگاهی در شهر [[بروکسل]] به سال [[۱۸۹۷ (میلادی)|۱۸۹۷]] و نمایشگاهی در شهر [[پاریس]] به سال [[۱۹۰۰ (میلادی)|۱۹۰۰]] موفق به دریافت مدال شد و خود او از دولت ایران دارای [[نشان مقدس]] بود. جهانگردان و پژوهشگران اروپائی که در سدهٔ ۱۹ و آغاز سدهٔ ۲۰ (میلادی) به ایران سفر کرده و خود عکاس نبوده‌اند، عکس‌های مورد نیاز برای چاپ در سفرنامه‌ها و کتاب‌های خود را در ایران تهیه می‌کردند. از همین راه است که شمار زیادی از عکسهای سوروگین به سفرنامه‌ها راه یافته و در همان زمان زندگی شهرت سوروگین را به خارج از ایران کشانده‌است.
 
== نگارخانه ==
{{وسط‌چین}}
<center>
<gallery>
پرونده:Nasseraldinshah3.png|جلوس [[ناصرالدین شاه]] بر روی [[تخت طاووس (قاجاری)|تخت طاووس]]
خط ۷۷:
 
</gallery>
{{پایان}}
</center>
 
== جستارهای وابسته ==
خط ۹۵:
* {{یادکرد-ویکی|پیوند=http://en.wikipedia.org/wiki/Antoin_Sevruguin|عنوان =Antoin Sevruguin|بازیابی = ۱ می ۲۰۱۱}}
* [http://www.asia.si.edu/archives/finding_aids/sevruguin.html آنتوان سوروگین] در [[مؤسسه اسمیتسونین|موسسهٔ اسمیتسونین]]
* [http://qajar.wordpress.com/tag/antoin-sevruguin/ آنتوان سوروگین] در [http://qajar.wordpress.com/ وب‌گاهوبگاه بررسی و تحلیل دوران قاجار]
 
== پیوند به بیرون ==
خط ۱۰۵:
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:سوروگین، آنتوان}}
 
[[رده:ارمنی‌های فارسی‌زبان]]
[[رده:افراد ایرانی ارمنی‌تبار]]