ابن جزار: تفاوت میان نسخه‌ها

علم [[پزشکی]] را نزد پدر و عمویش آموخت و با تجربه و دانش‌اندوزی چندساله‌اش به پزشکی ممتاز تبدیل شد. او حدود ۷۰ سال از عمرش را به گوشه‌نشینی گذراند و برخلاف دیگر پزشکان آن زمان، هیچ دوستی و نزدیکی با درباریان نداشت. بر پایهٔ منابع تاریخی او درمانگاهی را برای درمان بیماران برپاکردهبرپا کرده بود و به‌طور رایگان آنان را معالجه می‌نمود. از آثار او می‌توان کتاب «زادُ المُسافر، اَلاِعتماد و اَلتّعریف بِصَحیح التّاریخ» را ذکر نمود.

از حوادثی که درزمان حیات وی برایش اتفاق افتاد، حادثه و برخورد وی با المنصور بود (المنصور امیر تونس بوده‌است)، وی در هنگام سفر خودش دچار بیماری سرما خوردگی و زکام و… می‌گردد، در حین برگشت تصمیم می‌گیرد که به حمام برود ولی پزشک و طبیب وی ابن سلیمان الاسرائیلی او را از این کار نهی و برحذر می‌دارد ولی المنصور قبول نمی‌کند و داخل حمام می‌گردد، در نتیجه اینکار درجه حرارت بدن منصور بشدت بالا می‌رود و نمی‌تواند استراحت کند و بخوابد، الاسرائیلی اقدام به معالجه وی می‌کند ولی نمی‌تواند که مسئله او را حل کند لذا المنصور درخواست یک پزشک دیگر را می‌کند که برای وی ابن الجزار را که در زمان جوانی‌اش بوده‌است را می‌آورند، ابن الجزار اقدام به جمع کردن مقداری گیاه مخدر می‌کند تا وی استشمام کرده و بخواب برود، در این زمان الاسرائیلی به محل وارد می‌گردد که به وی می‌گویند که المنصور خواب است، وی بعد از چک بیمار می‌گوید وی مرده‌است، وقتی که اطرافیااطرافیان وی متوجه شدند تصمیم به قتل و کشتن ابن الجزار می‌گیرند ولی الاسرائیلی به دفاع از وی برمی‌خیزد ومی‌گوید او همان کاری را کرده‌است که هر طبیب دیگری هم بود انجام می‌داد و مشکل در این بوده‌است که اصل مرض ناشناخته بوده‌است.

* توشه مسافر وغذایو غذای آماده (این کتاب توسط قسطنطین الافریقی به زبان لاتین ترجمه شده‌است)