'''عبدالرحمن بدوی''' ({{lang|ar| عبد الرحمن بدوی}}؛ زاده: ۱۷ فوریه ۱۹۱۷ - درگذشته: ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۲) یکی از بارزترین استادان فلسفه عرب در قرن بیستم می‌باشد،بود. وی دارای کتابهای فراوانی است که شامل بیشتر از ۱۵۰ کتاب می‌باشد، بعضی از کتابها جنبه تحقیقی دارد و بعضی دیگر ترجمه و گردآوری و تألیف شده‌است، بعضی از فعالین در زمینه فلسفه او را اولین فیلسوف وجودی (هستی‌شناس) در مصر می‌دانند که اینهم بخاطر تأثیراتی است که وی از بعضی از هستی‌شناسان در اروپا و در راس آنها فیلسوف آلمانی [[مارتین هایدگر]] پذیرفته‌است.<ref>Mona Mikhail (1992), ''Studies in the Short Fiction of Mahfouz and Idris'', [[NYU Press]], p. 28</ref>
