بنی‌قریظه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب: خنثی‌سازی |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:قبیله‌های عربستان سعودی |
||
خط ۹:
یکی از دلائل دعوت محمد به مدینه رفع اختلافات میان گروه‌های درگیر بود.<ref>William Mongomery Watt in ''The Cambridge history of Islam'', Volume 1, p. 41</ref> وقتی [[محمد]] از مکه به مدینه هجرت نمود با تهیه [[میثاق مدینه|میثاقی]] بین گروه‌های درگیر صلح ایجاد کرد. این میثاق حقوق و وظایف قبایل مدینه نسبت به یکدیگر را مشخص می‌کرد.
در سال پنجم هجرت، متعاقب جنگ‌های بدر و احد، [[ابوسفیان]] به کمک قبایل تبعید شده [[بنی نضیر]] و [[بنی قینقاع]]، شهر مدینه را با هدف تخریب جامعه مسلمانان محاصره کرد.<ref>Watt, W. Montgomery (1956). Muhammad at Medina. Oxford University Press, p. 36, 37, 39</ref> مسلمانان به پیشنهاد [[سلمان فارسی]] برای مقابله با مهاجمان، خندقی در شمال و غرب مدینه کنده بودند. در طول دو هفته‌ای که مدینه تحت محاصره بود، لشکر احزاب با بنی قُریْظه که در جنوب مدینه ساکن بودند وارد مذاکره شدند و آنان برخلاف پیمانی که با محمد بسته بودند، جانب دشمنان او را گرفتند.<ref name="WattPS">Watt, W. Montgomery (New edition 1974),''Muhammad: Prophet and Statesman'', Oxford University Press, p. 170-172</ref> محمد از این موضوع آشفته شده و برخی از رهبران مسلمانان را برای صحبت با آنها فرستاد که نتیجه آن برایش مضطرب‌کننده بود.<ref name="WattEoI"
* Schöller, Marco. "Qurayẓa (Banū al-)." Encyclopaedia of the Qurʾān.
* William Mongomery Watt in ''The Cambridge history of Islam'', Volume 1, p. 49
خط ۱۹:
پس از پایان جنگ مسلمانان به قلعه‌های یهودیان حمله بردند. بنی قُریْظه به مدت ۲۵ روز (به نقل از [[ابن اسحاق]]) یا ۱۵ روز (به نقل از [[واقدی]]) در تیراندازی شدید در برابر مسلمانان مقاومت کردند ولی مسلمانان موفق به پیشروی شدند. یهودیان به سرعت به این نتیجه رسیدند که باید تسلیم شوند. ابتدا نماینده‌ای فرستادند تا بگویند که حاضرند به همان شرایطی که بنی نضیر از مدینه رفتند از مدینه بروند ولی [[محمد]] این شرط را قبول نکرد و گفت که باید بدون هیچ شرطی تسلیم شوند. در حالی‌که بنی‌قریظه چاره‌ای جز تسلیم نمی‌دیدند امیدشان به وساطت اوسیان بود که در گذشته با آنان هم‌پیمان بودند. [[ابن هشام]] می‌نویسد دلیل نهایی تسلیم بنی‌قریظه این بود که [[علی ابن ابی طالب]] فریاد کشید «به خدا سوگند یا شربتی که [[حمزه]] نوشید را می‌نوشم یا قلعه آنان را می‌گشایم.» در این لحظه قریظیان گفتند ای محمد! حکمیت [[سعد بن معاذ]] را می‌پذیریم. اوسیان از محمد خواستند که به خاطر آنان از بنی‌قریظه درگذرد و محمد نیز حکمیت سعد بن معاذ را پذیرفت. سعد که خود در جنگ زخمی شده بود هر دو طرف را واداشت تا موافقت نامه‌ای را امضا کنند که بنا بر آن قول دهند پذیرای قضاوت او باشند. بعد او دستور داد بنی قریظه تسلیم شوند و قلعه‌هایشان را ترک گفته و تحت اسارت مسلمانان در آیند. سعد رای بر این داد که همهٔ سران مبارزین باید اعدام شوند و زنان و فرزندان به عنوان [[اسیر جنگی]] به بردگی گرفته شوند. پیامبر اسلام نیز گفت که حکم سعد مطابق حکم خداوند است.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = جعفریان| نام = رسول| پیوند نویسنده = رسول جعفریان | کتاب =تاریخ سیاسی اسلام | جلد = اول |عنوان جلد= سیره رسول‌خدا | سال = ۱۳۷۸| ناشر = دفتر نشر الهادی|مکان = قم|صفحه = ۵۶۷–۵۸۰| شابک = ۹۶۴-۴۰۰-۱۰۷–۹}}</ref>
. یک زن قریظی نیز، که یک مسلمان را کشته بود، به قتل رسید. یکی از مردان قبیله به نام رفاعة بن سِموال به وساطت سَلمی ' دختر قیس، از خاله‌های محمد بخشیده و جوانی نابالغ به نام عطیة قُرظی آزاد شد. این دو مسلمان شدند و نامشان در ردیف صحابه آمده‌است<ref name="ahanchi"
== اشاره قرآن به جنگ احزاب و اسارت بنی قریظه ==
خط ۳۴:
== دیدگاه‌ها ==
[[روح‌الله خمینی]] دربارهٔ مجازات بنی‌قریظه می‌گوید:<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/c78_116263/کتاب/قضا_و_قضاوت_در_اندیشه_امام_خمینی_س_/هدف_از_اجرای_قوانین_و_مجازاتها کتاب قضا و قضاوت در اندیشه امام خمینی، فصل دوم: فلسفۀ قوانین و مجازاتها در اسلام هدف از اجرای قوانین و مجازاتها، خمینی، روح‌الله، ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، ۱۳۹۰]</ref>{{نقل قول|
همچنین وی در کتاب آداب نماز، درباه قتل ایشان می‌گوید:<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/c78_54656/آداب_نماز/فصل_چهارم_در_بعض_آداب_تسمیه_است آداب نماز، مقاله ثالثه در مقارنات نماز است و در آن چند باب است مصباح دوم در ذکر شمه‌ای از آداب قرائت است در خصوص نماز و در آن چند فصل است. فصل چهارم در بعض آداب تسمیه است، خمینی، روح‌الله، ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۴]</ref>{{نقل قول|حتّی کسانی که نور ایمان و سعادت ندارند و آنها را
سید روح‌الله خمینی، رهبر انقلاب ۱۳۵۷ ایران در سخنرانی به تاریخ ۲۷ مرداد سال ۱۳۵۸ در جمع مردم می‌گوید:
{{نقل قول|مولای ما امیرالمؤمنین سلام الله علیه آن مرد نمونه عالم، آن انسان به تمام معنا انسان، آن که در عبادت آنطور بود و در زهد و تقوا آنطور و در رحم و مروت آنطور و با مستضعفین آنطور بود، با مستکبرین و با کسانی که توطئه می‌کنند، شمشیر را می‌کشت هفتصد نفر را در یک روز (چنانچه نقل می‌کنند) از یهود بنی قریظه که نظیر اسرائیل بود و اینها از نسل آنها شاید باشند، از دم شمشیر گذراند.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی= |نام= |عنوان=صحیفه نور جلد ۸: بیانات امام خمینی در جمع قشرها مختلف مردم، ضرورت تشکیل حزب مستضعفین |نشانی=http://archive.is/O5g8x|بازبینی=۲۵-۹-۲۰۱۲ |اثر=مرکز تعلیمات اسلامی واشینگتن |تاریخ=۲۷/۵/۱۳۵۸ |ناشر= |نشانی بایگانی=http://www.webcitation.org/6AweixxrI |تاریخ بایگانی=۲۵-۹-۲۰۱۲ |کد زبان=}}</ref>}}
خط ۷۷:
[[رده:آسیا در سده ۷ (میلادی)]]
[[رده:تاریخ اسلام]]
[[رده:نبردهای محمد]]▼
[[رده:قبایل یهودی عربستان]]
[[رده:قبیله‌های عربستان سعودی]]
▲[[رده:نبردهای محمد]]
[[رده:یهودیان]]
| |||