نودشه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
اصلاح نگارش و اضافه نمودن منبع |
||
خط ۴۵:
واژه «نودشه» به معنی «نودژ» یا «دژنو» است.
==
طبق متون تاریخی دوره افشاریه نظیر دارالانشاء نادرى میرزا محمد مهدىبن محمدنصیر استرآبادى و زبده التواریخ محمدمحسن مستوفى و... که مورد مطالعه اشخاص فراوانی نظیر [[ولادیمیر مینورسکی|پروفسور ولادیمیر مینورسکی]] و [[هنری راولینسون|سِر هنری راولینسون]] قرارگرفته است؛پس از بازگشت [[نادرشاه|نادرشاه افشار]] از فتح دوم بغداد؛ [[نادرشاه|نادر شاه افشار]] که از [[هورامان]] عبور کرده مردم نودشه آن زمان را به همراه سپاه خود کوچ داده و به سمت [[استرآباد]] برده و در مکانی که بعدها به مناسبت کردبودن مردم نودشه [[نودیجه|'''نودیجه''']] نام گرفت اسکان داده است و بعدها مردم مناطق دورتر و عشایر و ایلهای [[گویش هورامی|هورام]] مناطق دورتر در نودشه و مناطق اطراف آن ساکن شده و نودشه جدید را بنیان نهادند.
درسال ۱۱۵۱ (هجری قمری) [[نادرشاه|نادر شاه افشار]] پس از غلبه بر سردار مشهور عثمانی [[توپال عثمان پاشا]] و فتح [[بغداد]]، به هنگام عبور از [[اورامانات]] تمامی مردم این منطقه که آن زمان نودژ نام داشت را که منطقهای پرجمعیت بود به سمت [[استرآباد]] (نام قدیم [[گرگان]] در استان [[گلستان]]) کوچ داد، که مردان دلیر و جنگجویی بودند و در عین حال هم تیر اندازان ماهر و هم باروت سازان قابلی بودند تا هم عاملین تجهیز سپاه او باشند و هم سدی عظیم در برابر ترکمنها، که هرازگاه به استرآباد و اطرافش شبیخون میزدند و غارت و… میکردند؛نادرشاه مسئولیت مردم نودیجه را برعهده شخصی به نام «'''محمد بیگ نودیجه ای'''» گذاشت که با انسجام و اتحاد این مردم با طوایفی دیگر از اورامانات، ترکمنها میخکوب شدند؛پس از سرکوب ترکمنها توسط طوایف مردم اورامانات و نودیجه (نودشه) نادر شاه اجازه برگشت به آنها را نداد (البته به احتمال بسیار زیاد خود بزرگان مردم اورامانات و نودشه نیز خود تمایلی به برگشت نداشتند؛ چون زمینهایی که در کردکوی و نودیجه به پاس خدماتشان در اختیار آنها گذاشته شده بود بسیار حاصلخیز تر و مرغوب تر بودند) و آنها را در مناطق مختلف گلستان اسکان داد و همچنین اجازه بازگشت مردم نودژه (نودیجه ؛نودشه) را به آنها نداد و آنها را در منطقهای اطراف کردکوی که امروزه این منطقه '''[[نودیجه]]''' نام دارد اسکان داد؛این اسارت و تبعید مردم نودیجه (همان نودشه) که حدود سیصد سال قبل رخ داد به تبعید تمامی مردم نودیجه (همان نودشه) منجر گردید؛ به حدی که این منطقه خالی از سکنه شدند و بعدها عشایر و ایلهای هورام و جاف (مثلاً ایل جاف ولدبیگی) که در حال ییلاق و قشلاق در اورامانات بودند با مشاهده خالی از سکنه شدن این مناطق آباد اورامانات، من جمله نودشه در ابن مناطق خوش آب و هوا و حاصلخیز سکونت یافتند که یکی از این سکونت گاهها نودشه بود که قدمت این شهر جدید بیشتر از سیصد سال نمیرسد؛ اما نودشه ایهایی که اجداد آنها از زمانهای باستان در نودیجه (همان نودشه) ساکن بودهاند نوادگان همین مردم ساکن در آبادیهای منطقه نودیجه در استان گلستان میباشند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=انجمن گفتگوی گلستان|کد زبان=FA|تاریخ=1390/12/04|وبگاه=گلستان|نشانی=http://golestane.net/showthread.php?t=4442|عنوان=کردهای کردکوی}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=هادی محمودی|کد زبان=FA|تاریخ=1396/04/15|وبگاه=پایگاه تحلیلی خبری پاوه پرس|نشانی=http://www.pavehpress.ir/%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D9%88-%D8%AA%D8%A8%D8%B9%D9%8A%D8%AF-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D9%BE%D8%A7%D9%88%D9%87-%D9%88-%D9%86%D9%88%D8%AF%D8%B4%D9%87-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D9%86%D8%A7/|عنوان=اسارت و تبعید مردم پاوه و نودشه توسط نادر شاه افشار}}</ref> <ref>{{یادکرد خبر|تاریخ=1396/04/15|عنوان=اسارت و تبعید مردم پاوه و نودشه توسط نادر شاه افشار|ناشر=پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه|doi=|تاریخ بازدید=}}</ref> <ref>{{یادکرد خبر|تاریخ=1396/04/17|عنوان=اسارت و تبعید مردم پاوه و نودشه توسط نادر شاه افشار|ناشر=پایگاه خبری تحلیلی نوریاو|doi=|تاریخ بازدید=}}</ref> <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کردان مهاجر به مازندران و استر آباد و خراسان|نام خانوادگی=مینورسکی|نام=ولادیمیر|ناشر=خوارزمی|سال=1340|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref> <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عشایر رکاب نادر شاه|نام خانوادگی=راولینسون|نام=سر هنری|ناشر=سامان جهان سوز|سال=1338|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref> <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کردنامه ایلئوس|نام خانوادگی=آرام|نام=احمد|ناشر=|سال=1336|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref>▼
'''نودشه قدیمی و باستانی :'''
نودشه قدیمی و باستانی مکانی بوده است که ابتدا سکونت گاه مردمی به نام '''کرته یا کرتو''' بوده است که اطلاع چندانی از آنها در دست نیست و بعدها در حدود هزاره اول قبل از میلاد به مرور سکونت گاه دسته ای از مردم [[ایل گوران|'''ایل گوان قدیم''']] (اجداد مردم [[گویش هورامی|هورامی زبانی]] کنونی)گردیده است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=هادی محمودی|کد زبان=fa|تاریخ=1396/11/23|وبگاه=وب سایت علمی فرهنگی پینوس|نشانی=http://www.penous.ir/1715/%D9%87%D9%8F%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D8%B1%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%B4/|عنوان=هُورامی ها و ریشه های مردمانش}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ کُرد و کُردستان مردوخ(جلد اول)|نام خانوادگی=مردوخ کردستانی|نام=شیخ محمد|ناشر=کتابخانه ملی تحت شماره ۱۵۹۳|سال=1353|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref>
'''نودشه جدید :'''
▲درسال ۱۱۵۱ (هجری قمری) [[نادرشاه|نادر شاه افشار]] پس
'''البته امروزه شجره نامه ها و اسنادی توسط برخی طایفه های ساکن در [[پاوه]] و نودشه در دست است که بر اساس آنها قدمت سکونت گاه اجداد خود را به 800 سال و حتی [[صدر اسلام]] نیز می رسانند که تحقیقات در خصوص این شجرنامه ها ثابت کرده است که این شجره نامه ها تخیلی بوده و تناقضات غیر قابل اغماضی در آن وجود دارد و هیچکدام از این شجره نامه صحیح نمی باشند .<ref>{{یادکرد خبر|تاریخ=1396/12/01|عنوان=دانا مهرنوس .ورود اسلام به پاوه و اورامانات|ناشر=پایگاه تحلیلی خبری پاوه پرس|doi=http://www.pavehpress.ir/?p=78379|تاریخ بازدید=}}</ref>'''
== پوشش گیاهی ==
|