گفتار: تفاوت میان نسخه‌ها

[[Fileپرونده:Real-time MRI - Speaking (English).ogv|thumbبندانگشتی| [[ام‌آرآی بی‌درنگ]] از تولید گفتار به [[زبان انگلیسی]].]]

{{سرخطسخ}}'''گفتار''' یا '''تکلم''' یکی از فرایندهای ارتباطیِ انسان‌هاست.

{{سرخطسخ}}گفتار با به‌وجود آوردن صدا توسط [[دهان]] و تا حدودی [[بینی]] انسان به‌وجود می‌آید. در این فرایند، [[دندان|دندان‌ها]]، [[زبان کوچک]] و [[زبان بزرگ|بزرگ]]، [[حنجره]] و [[بینی]] نقش دارند. گفتار مهم‌ترین روش ارتباط انسانی است.

{{سرخطسخ}}افراد (متکلّمین به چند زبان) اغلب قادر به برقراری ارتباط با دو یا بیشتر زبان‌اند. توانایی‌های صوتی که انسان‌ها را قادر به تولید گفتار می‌کند نیز به انسان توانایی آواز خواندن می‌دهد. فرم اشاره‌ای ارتباط انسانی برای ناشنوایان به شکل زبان علائمی وجود دارد. گفتار در برخی فرهنگ‌های زبان مکتوب بوده‌است، اغلب زبانی که به لحاظ فرهنگ لغت، نحویات و آوائی متفاوت از زبان تکلمی همراه بوده‌است، به [[دوزبانه]] (diglossia)، گفتار علاوه بر استفاده‌اش در ارتباطات، توسط برخی روانشناسان همچون ویگوتسکی اشاره شده که بطور داخلی توسط پروسه‌های ذهنی استفاده می‌شود جهت بالابردن و سازمان دادن ادراک به شکل یک گفتار یک نفری با لحن گفتار گفتن برحسب تولید گفتار و ادراک اصوات استفاده شده در زبان تکلمی پژوهش می‌شود. عناوین پژوهش دیگر، مربوط به تکرار گفتار، توانایی برای تبدیل کلام تکلمی شنیده شده به اصوات مورد نیاز برای تولید مجدد که نقش اساسی در توسعه فرهنگ لغت در کودکان و خطاهای تکلمی دارد. چندین درس دانشگاهی که این‌ها را مطالعه می‌کنند شامل، اصوات شناسی، روانشناسی، آسیب‌شناسی گفتاری، زبان‌شناسی، [[علوم ادراکی،ادراکی]]، مطالعات ارتباطات، رشته بیماری‌های گوش، گلو و بینی و [[علوم کامپیوتر]] است. ناحیه پژوهشی دیگر این است که چقدر مغز انسان در سطوح مختلف خود نظیر سطح بروکا و سطح و رینک پایه گفتار هستند. مباحثه‌ای است که چقدر گفتار انسان منحصر است به لحاظ این‌که سایر حیوانات دیگر نیز با اصوات ارتباط برقرار می‌کنند. با وجودی‌که هیچ‌کدام در وحوش فرهنگ لغوی بزرگی ندارند، پژوهش روی توانایی‌های غیرزبانی میمون‌های زبان آموخته نظیر واشو و کانزی این امکان را افزایش می‌دهد که آن‌ها ممکن است این توانایی‌ها را داشته بوده‌اند. اصول گفتار ناشناخته‌اند و موضوع بحش و تفکرهای بسیاری هستند.

درک گفتار گفته می‌شود به پروسه‌هایی که بوسیله آن‌ها انسان‌ها قادر به تفسیر و فهم اصوات استفاده شده در زبان هستند. مطالعه درک گفتار تقریباً مرتبط با رشته‌های صوت‌شناسی و آواشناسی در زبان‌شناسی و روان‌شناسی ادراکی و ادراک در ستایلولوژی است. پژوهش در ادراک گفتار در جستجوی فهم این است که چگونه مخاطبین و شنوندگان انسانی اصوات گفتار را تشخیص داده و این اطلاعات را برای فهمیدن زبان تکلم شده استفاده می‌کنند. پژوهش گفتار دارای کاربردهایی در ساختن سیستم‌های کامپیوتری است که می‌تواند گفتار را تشخیص دهد و نیز بهبود [[تشخیص گفتار]] برای گوش دهندگان کر و لال Rosetta نمونه‌ای از نرم‌افزار گوش دادن است.

# بیماری‌ها و اختلالات مغز، شامل، آلووژیا، آفاسیاس، دیس آرتریا، دیستونیا و اختلالات [[پردازش گفتار،گفتار]]، که در آن طرح ناقص موتور (محرک)، انتقال عصبی، پردازش صوتی یا درک پیغام (در مقابل صدای واقعی) منجر به تولید گفتار ضعیف می‌شود.

# مسائل شمرده شمرده گفتارگویی، نظیر لکنت داشتن. سرزبانی تلفظ کردن. شکاف سقف دهان. [[ناهماهنگی حرکتی]] یا تخریب عصبی که منجر به مسائل در شمرده‌سازی می‌شود. سندروم Tourett و تیک‌های غیرارادی می‌تواند برگفتار اثر بگذارد. بسیاری متکلمین نیز در صدای خود یک تن را هماهنگ خاص (slur) دارند.