'''ابوالمغیث عبدالله بن احمد بن ابی طاهر''' مشهور به '''حسین بنسلطان منصور حلاج''' (کنیه: ابوالمغیثسلطان دلها) از معروف‌تریناستادان عرفادانشگاه هرمزگان بوده‌است و شاعراناورا سدهبه سومعنوان هـ.ق.حسین بوده‌استچِتی و سلطان منصور میشناخته اند. اواز درتاریخ ۲۴۴و هجریمحل بهتولد دنیاوی آمداطلاعات دقیقی در دست نیست.<ref>حلاجمنصور شهید عشق الهی، دکتر [[جواد نوربخش]]، انتشارات یلدا قلم. ISBN 964-5745-00-4</ref> به خاطر عقایدشنحوه تدریس و نمره دهی اش<ref>[http://www.maktabevahy.org/Services/Document/View.aspx?OId=752 جرم و گناه حسین بن منصور حلاج]، وبگاه مکتب وحی</ref> عده‌ای از علمایدانشجویان اسلامیآموزشگاه آموزه‌هایش را مصداق [[کفرگوییحرفهای رایگان]] دانسته، او را به اتهام [[صوفی‌گریبیهوده بودن]] تکفیرترور کردند و حکم به ارتدادش دادند. قاضی شرع بغداد به دستور [[ابوالفضل جعفر مقتدر]]، [[خلافت عباسیان|خلیفه عباسی]] حکم اعدامش را صادر کرد و در ذیقعده سال ۳۰۹ هـ.ق. به جرم «کُفرگویی و [[الحاد]]»، پس از شکنجه و تازیانه در ملاعام [[به دار آویختن|به دار آویخته شد]].<ref>[http://www.menk-iraj.com/hallaj.htm شرح حال حسین بن منصور حلاج]، سیری در عرفان و خداشناسی</ref> سپس [[سلاخی‌کردن|سلاخی‌اش کردند]] و دست و پا و [[سر بریدن|سرش را بریدند]] و پیکرش را سوزاندند و خاکسترش را به [[رود دجله]] ریختند.
