از میان دو نتیجه و نظریهای که پس از آزمایش ماکسول - مورلی داده شد، نظریه انیشتین از آن جهت که نسبت به دیگریدیگری، پدیدهها را بهتر و روشنتر توصیف میکرد، به تدریج مورد پذیرش واقع شد. وی از این اصل آغاز کرد که قوانین [[علم]] برای همه ناظرانی که به طور آزاد در حرکتاند باید یکسان باشد. سرعت نور در [[خلا]] از سرعت حرکت ناظر مستقل است و در همه جهات یکی است. این بدان معنی بود که کمیت جهانی و واحد [[زمان]] که همه ساعتها آن را یکسان میسنجند، کنار گذاشته میشود و بجای آن، هر کس زمان مخصوص خودش را دارد.
