شبه‌جزیره میانکاله: تفاوت میان نسخه‌ها

 

از پرندگان مهاجر که شهرت میانکاله بیشتر از جهت آن‌هاست؛ انواع [[مرغابی]]، [[غاز وحشی]]، [[قوی فریادکش]]، [[مرغ سقای پاخاکستری]]، [[فلامینگو]]، [[عروس‌غاز]]، [[غاز پازرد]]، [[طاووسک]]، [[چنگر]] و [[مرگونس سفید]]. فلامینگو، [[گیلانشاه]]، [[چوب‌پا]]، [[قار]]، [[حواصیل]]، [[باکلان]]، [[پرلا]]، خوتکا، [[زنبورخوار]]، [[کاکایی]]، پرستوی دریایی، فالاروپ، [[سنقر تالابی]]، بحری، [[عقاب دریایی دم‌سفید]] و طاووسک می‌شود. از مهمترین پرندگان بومی میانکاله هم قرقاول خزری، دراج، [[پیغوی کوچک]] و چرخ‌ریسک دم‌دراز را می‌توان نام برد.

 

در مجموع ۲۰۷ گونهٔ گیاهی از ۴۶ تیره در میانکاله شناسایی شده که ۱۷ گونهٔ آن از درختان و درختچه‌ها هستند. گیاهان میانکاله با توجه به شرایط خاک منطقه بیشتر از گیاهان آب‌زی، شن دوست و شورپسند به‌شمار می‌روند. جنگل بزرگی از انار وحشی و بوته‌های تمشک در منطقه دیده می‌شود که غذا و محل لانه‌سازی پرندگان منطقه را فراهم می‌کند. [[سازیل]]، [[ازگیل]]، [[داغداغان]]، [[سیاه‌تلو]]، [[سپیدار]]، [[علف شور]]، [[جگن]] و [[علف هفت‌بند]] از دیگر گیاهان این منطقه است.