ارد (ایزد): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
آرش 1364 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
آرش 1364 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
'''اَرت''' یا '''اَرد''' یا '''اشی''' در [[اوستا]] '''اشی ونگوهی''' از جمله ایزدان دین زرتشتی است. در [[اوستا]] گاهی اسم مجرد و به معنی توانگری و بخشایش و برکت و نعمت و مزد و پاداش و بهره است و گاهی اسم خاص ایزدی است که نگهبانی ثروت و دارائی به عهدهٔ اوست. ارت مثل سفندارمذ و [[ناهید]] و [[چیستا]] (فرشتهٔ علم) مؤنث تصور شده‌است. ایزدی است که در جهان مادی ثروت و نعمت و جلال و خوشی دینداران از پرتو اوست. در جهان معنوی و در روز واپسین پاداش اعمال نیک و سزای کردار زشت به دستیاری او بخشیده خواهد شد. در [[گات‌ها]] از او اسم برده شده‌است. گذشته از [[امشاسپندان]] ([[وهومن]]، [[اردیبهشت]]، [[شهریور]]، [[سپندارمذ]]، [[خرداد]]، [[امرداد]]) و [[آذر]] و [[سروش]] و '''ارت''' دیگر به اسامی هیچ‌یک از فرشتگان و ایزدان [[مزدیسنا]] در [[گات‌ها]] برنمی‌خوریم،در قسمت های دیگر اوستا نیز ارت گاهی اسم مجرد و گاهی اسم فرشته است.
بیست و پنجمین روز ماه موسوم است به ارت یعنی پاسبانی این روز به عهده فرشته توانگری است در یسنا ارت در ردیف فرشتگان سی روزه یاد شده است.پارندی که در پهلوی پازند گویند از یاران و همراهان ایزد ارت شمرده شده و وظیفه آنان نزدیک بهمدیگر است ، پارند نیز مانند ارت مونث است و گاهی اسم مجرد است به معنی فیض و فراوانی و نعمت .
<ref>پورداود، ابراهیم، یشت‌ها، جلد دومدوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۵۶. ص ۱۷۹</ref> یشت هفدهم اوستا به اشی نیاز شده است. او خدای‌بانوی باروری است که جوانان آماده زناشویی را یاری می‌کند. جانوران نیز در هنگام جفت‌یابی در پناه او هستند. او به زنان زیبایی می‌بخشد، بخت و توانگری می‌دهد ودر خانه برکت پدید می‌آورد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= طاهری|نشانی= http://www.sid.ir/Fa/Journal/ViewPaper.aspx?id=124173|نام= صدرالدین|کتاب= تنديس‌های ايزدبانوان باروری ايران| ناشر= نشریه مطالعات اجتماعی - روان‌شناختی زنان| سال=۱۳۸۹، شماره ۲۴، ص ۴۷}}</ref>
 
== پانویس ==