قلم (رایانه): تفاوت میان نسخه‌ها

{{بهبود منبع}}

 

امروزه در محافلِ عمومی و با توجه به حروفچینیِ جدید و نوری، واژه‌یِ فونت نسبت به تایپ‌فیس، رواجِ بیشتری یافته‌ است. می‌توان گفت، مجموعه‌یِ حرف‌هایی که با رابطه‌هایِ گرافیکی تصویرِ نوشتاریِ یک زبان را نشان می‌دهند، قلمِ رایانه‌ای نامیده می‌شود که گاه در فارسی نیز، به پیروی از انگلیسی، آنرا فونت می‌خوانند.

 

هم در حروف‌چینی سنتی و هم در کاربرد مدرن واژه فونت برای اشاره به مکانیسم طراحی تایپ‌فیس به کار می‌رود. در حروف‌چینی سنتی فونت از جنس چوب یا فلز ساخته می‌شد، امروزه فونت یک فایل دیجیتال است.

== تفاوتِ فونت‌هایِ سنتی با فونتِ دیجیتال ==

فونت در چاپِ سنتی عموماً از قطعه‌هایِ فلزی(سربی) ساخته می‌شد. به این صورت که سربِ گداخته را در قالبهایی که به شکلِ حرفهایِ الفبا بود، (و گاهی شکلهایِ دوحروفی مانندِ: "لا" یا بیشتر مانندِ:"ریال" و "الله" و نیز دیگر نشانه‌هایی که در نوشتن به‌کارمی‌روند، همچون "، :، [، * و $،) ریخته‌گری می‌کردند. فونت در فضایِ دیجیتال گونه‌یی نرم‌افزار است. در این نرم‌افزار حرفها و دیگر نشانه‌هایِ نوشتاری را به شکلِ مجموعه‌یی از کاراکترها (بُرداری یا غیرِبرداری) به وسیله‌یِ برنامه‌هایی مانندِ FontCreator یا Fontlab Studio یا font forge طراحی می‌کنند.