مدیریت اداری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''1- تقسیم کار:''' اصل تقسیم کار یا تخصصی کردن نیروی کار به منظور تمرکز بر فعالیت بهینه جهت کارآیی بیشتر. تقسیم کار یا تخصص گرایی امکان تولید بالاتری را به دست می دهد زیرا هر فرد زمانی می تواند فعالانه کار کند که درآن زمینه از مهارت نسبتا بالایی برخوردار باشد .

'''2- اختیار و مسئولیت:''' اختیار حق صدور قدرتدستور و دستورقدرت برای اطاعت از فرمان است. به عبارت دیگر اختیار همان حق دستور دادن است . یک عضو سازمان در موقعیت و شغلی که قرار دارد، مسئول انجام اهداف سازمان است. برای تشویق و تنبیه افراد به خاطر خوب یا بد انجام دادن وظایف محوله،  وجود مصوبات و مقررات خاصی از سوی مدیر الزامی است.

'''3- انضباط:''' داشتن نظم و انضباط برای اداره صحیح یک سازمان امری ضروری است لذا در هر سازمان باید احترام و فرمانبرداری نسبت به قوانین و اهداف سازمان وجود داشته باشد.

'''4- وحدت فرماندهی:''' این اصل بیانگر آن است که برای کاهش تداخل و تناقض هر عضو سازمان باید دستورات را فقط از یک رده بالاتر دریافت کند و همچنین فقط مسئول پاسخگویی به او باشد. به عبارت ساده یک کارمند، تنها،تنها باید از یک سرپرست دستور بگیرد.

'''5- وحدت هدف و جهت:''' یک سرپرست، یک برنامه، به این معنی که یک رهبر با یک هدف، یک گروه از فعالیت ها را رهبری نماید.

'''6- تبعیت منافع فردی از منافع جمعی:''' منافع یک کارمند یا یک گروه از کارکنان نباید مقدم بر مصالح و منافع سازمان باشد. از این گذشته منافع کلی سازمان باید همواره به عنوان برتر باقی بماند.

'''7- دستمزد پرسنل:''' پرداختها باید مناسب و غیر استثماری باشد، زیرا دستمزد خوب ، عملکرد خوب را به دنبال دارد. انواع و اشکال گوناگون دریافتی ها همچون حقوق ثابت ، حق مقام ، اضافه کاری ، پاداش ، سهم سود و همچنین پاداش های غیر مادی را باید با توجه به شرایط و وظایف کارکنان در نظر گرفت.

'''8- تمرکز و درجه مرکزی شدن:''' تمرکز به هماهنگی و هدایت از سوی یک سیستم مرکزی اطلاق می شود که برای سازمان ضروری است و نتیجه سازماندهی می باشد. اما با توجه به شرایط و ویژگی های موجود در هر سازمان باید توازن و تعادل مناسبی بین تمرکز و عدم تمرکز ایجاد کرد.

'''9- زنجیره فرماندهی، سلسله مراتب یا زنجیره اسکالر:''' سلسله مراتب، سلسله سرپرستان استزنجیره کهفرماندهی از بالاترین سطح اختیار به پایین ترین سطح اختیار به صورت زنجیره‌ای رده بندی شده است. یک زنجیره ارشدیت یا سلسله مراتب کاملا مشخص، به وسیله اصل وحدت فرماندهی، همه اعضاء سازمان را از بالا به پایین به یکدیگرهم وصل می کند. این زنجیره در سازمانهای بزرگ که فضای گسترده تری را در بر می‌گیرند طولانی تر بوده و ارتباط افراد هم سطح مستلزم طی مسیر و زمان طولانیشده است.

'''10- نظم:''' سازمان باید برای هر فرد مکان مشخصی فراهم کند به طوری که یک جایگاه برای هر فرد وجود داشته باشد و هر فرد در جایگاه خودش باشد. هدف نظم آن است که (هر چیزی سر جای خودش قرار بگیرد.باشد)

'''11- عدالت و انصاف:''' احساس عدالت و برابری باید در سراسر سازمان گسترده باشد. به همین خاطر در هر سازمان باید انصاف و عدالت مبتنی بر توافق های از پیش تعیین شده و مشخص موجود باشد.

'''12- ثبات و ماندگاری در شغل (پایداری پرسنل):''' کاهش جابجایی کارکنان سبب افزایش کارایی می‌گردد، زیراچون کارکنان برای تطبیق با کارشان، نیاز به زمان دارند.

'''13- ابتکار عمل:''' در همه سطوح نردبانسازمان سازمانی،ها، شور و اشتیاق و انرژی به وسیله ابتکار افزایش یابدیابد، به همین خاطر افراد در هر سطحی از سازمان باید برای ابراز و به کارگرفتن ایده های خود آزاد باشند. مدیری که به کارکنان زیردست خود اجازه می دهد ابتکارهای خود را به کارببندند بسیار تواناتر از مدیری است که چنین اجازه ای به زیردستان خود نمیدهد.

'''14- روحیه تیمی:''' اتحاد یک پدیده پرقدرتقدرتمندی است. این اصل نیاز به کار تیمی و حفظ روابط متقابل شخصیشخص با سازمان را مورد تأکید قرار می دهد.(باعث وافزایش فعالیت بیشتروفاداری و کارایی بالاتر را از طریق ایجاد احساس افتخارتعلق در کارکنان ، وفاداری آنانکارمندان به سازمان و احساس تعلق متقابل و اعطای شخصیت فراهممی می‌سازدشود.)