تفکیک قوا: تفاوت میان نسخه‌ها

مطابق اصل پنجاه و هفتم [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]] قوای حاکم در [[جمهوری اسلامی ایران]] عبارتند از [[قوه مقننه]]، [[قوه مجریه]] و [[قوه قضائیه]] که مستقل از یکدیگر بوده و زیر نظر [[ولایت فقیه|ولایت مطلقه امر]] و [[امامت|امامت امت]] بر طبق اصول دیگر این قانون اعمال می‌گردند.<ref>http://rc.majlis.ir/fa/content/iran_constitution</ref> بنابر این تفکیک قوا در ایران از الگوهای تعریف شده دو بخشی و سه بخشی به صورت مطلق تبعیت نمی‌کند بلکه ضمن بهره گیری از ویژگیهای مثبت آن و با استفاده از ظرفیت ولایت فقیه و روشمندی دقیق اجتهاد فقیه عادل و مبتنی بر منطق انعطاف پذیری حکمرانی و ضرورت رفع تعارض بین قوا، با بن بست گشایی از معضلات و چالشهای مرسوم بین سه قوهقوه، بهرهالگوی میگیردجدیدی از تفکیک قوای دارای درجاتی از پیچیدگی را ارائه نموده است.

به‌عنوالگمثالونظامبه‌عنوان حکمرانیمثال نظام ی جدیدی را معرفیحکمرانی نموده استا[[انگلستان|ن]] دارای درجاتی از در هم پیچیدگی و تفکیک قوا می‌باشد. سیستم حکومتی مثل [[ایالات متحده]] و [[هندوستان]] دارای تفکیک قوای کامل و [[زلاند نو]] و [[کانادا]] دارای تفکبک قوای ضعیف تری می‌باشند. البته قانون اساسی کانادا در تئوری مبتنی بر تفکیک کامل قوا می‌باشد. اغلب سیستم‌های مبتنی بر تفکیک قوا امروزه [[جمهوری]] می‌باشند.