سندیکا: تفاوت میان نسخه‌ها

این لغت از ریشه فرانسوی آن ''syndicat'' گرفته شده‌است؛ و از لاتین ''syndicus'' و از یونانی ''σύνδικος (syndikos)'' به تمام زبانهازبان‌ها راه یافته.

در سال ۱۷۳۰، یک فرهنگ لغت اتحادیه را به عنوان یک انجمن تعریف کرد که هدف آن دفاع از منافع حرفه ایحرفه‌ای بود. امروزه ایجاد اتحادیه‌های کارکنان در فرانسه با مواد قانونی L.2131-1 تا L.2131-6 قانونِ کار کدگذاری شده‌است. بر اساس مطالعات انجام شده، تعداد بالای اتحادیه‌های کارگری، نابرابری درآمد را کاهش می‌دهد. سازمان‌های حرفه ایحرفه‌ای تمایل دارند سیستم‌های پاداش را براساس معیارهای عینی، متصل به مشاغل و نه افراد، ترجیح دهند و علیه تبعیض عمل کنند.

یک سندیکای پخش به معنای ادغام سازمانی چندین ایستگاه تلویزیونی یا ایستگاه رادیویی است که از لحاظ اقتصادی دارای یک منطقه پخش محدود منطقه ایمنطقه‌ای است. اصطلاح در اصل در ایالات متحده ساخته شد، جایی که سندیکاهای رسانه ایرسانه‌ای نقش مهمی ایفا می‌کنند. سندیکاهای تلویزیونی با توجه به جهت‌گیری قوی منطقه ایمنطقه‌ای و استقلال اقتصادی و کارآفرینی خود، از شرکت‌های پخش رادیویی در سراسر کشور (''اصطلاحاً شبکه‌ها'') مانند NBC , CBS , ABC و فاکس متفاوتند.

بسیاری از برنامه‌های مستقل ایالات متحده همچنین برنامه‌های ''شبکه های'' عمومی مانند NPR یا PBS را قبول می‌کنند یا برنامه‌های تلویزیونی را از ارائه دهندگان محتوا تخصصی مثل CNN می‌گیرند. در ایالات متحده، ایستگاه‌های منطقه ایمنطقه‌ای سندیکال بسیار موفقیت‌آمیز هستند، به خصوص به این دلیل که آنهاآن‌ها تخصص منطقه ایمنطقه‌ای را با برنامه‌های جذاب و جذاب و برنامه‌های ویژه ایویژه‌ای ترکیب می‌کنند. بسیاری از نمایشهای تلویزیونی (سریال) در ابتدا در کانالهایکانال‌های سندیکایی اجرا می‌شوند و بعداً پس از اخراج آنهاآن‌ها در ''شبکه‌های ملی'' ایستگاه‌های منطقه ایمنطقه‌ای سنتی با موفقیت قابل توجه یا تکرار ادامه می‌یابند.

همان‌طور که قبلاً ذکر شد، سندیکاها در اصل از شبکه‌های تلویزیون بزرگ مستقل هستند. به‌طور جدی، آنهاآن‌ها با ''شرکتهای'' به اصطلاح ''وابسته'' (ایستگاه‌های شریک) متفاوت هستند، برنامه‌های خود را در طول روز سازماندهی می‌کنند و از لحاظ اقتصادی مستقل هستند، اما حداقل برنامه شبانه اصلی را با برجسته‌ترین روزها از ''شبکه‌ها می‌گیرند''. از سوی دیگر ''، ایستگاه های'' متعلق به بخش خصوصی به‌طور کامل متعلق به شبکه‌های اصلی می‌باشند.

همچنین، مسوولین دولتی که از طریق اهدای خصوصی دولتی تأمین مالی می‌شوند، به‌طور کلی سندیکایی می‌شوند و پایه اقتصادی ارائه دهندگان مشهور غیر تجاری مانند NPR یا PBS را تشکیل می‌دهند. علاوه بر این، سندیکاهای بین‌المللی نیز وجود دارند که توسط رسانه‌های شناخته شده مانند BBC یا Deutsche Welle عرضه می‌شوند. سندیکاها در سراسر کشورهای و قاره‌ها در کشورهای انگلیسی، اسپانیایی و پرتغالی (به عنوان مثال، شرکت‌های پخش در انگلستان، استرالیا و نیوزیلند یا بین شرکت‌های پخش کنندهپخش‌کننده در کشورهای آمریکای لاتین) رایج هستند.

در آلمان، سندیکاهای پخش معمولاً در برنامه‌های خصوصی رادیویی (BLR یا Radio NRW) استفاده می‌شوند. در بخش تلویزیون، آنهاآن‌ها در کانال‌های تلویزیونی، که عمدتاً در دست ساخت هستند، آن همم با یک منطقه پخش محدود منطقه ایمنطقه‌ای تجاری یافت می‌شوند، (به عنوان مثال، TV Agglomeration).<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://de.wikipedia.org/wiki/Syndikat#Rundfunk-Syndikat|عنوان=Syndikat - Rundfunk Syndikat}}</ref>