بیماری مزمن انسدادی ریه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۸۵:
 
=== تنفس‌سنجی ===
آزمایش [[تنفس‌سنجی]] اندازهٔ مسدود بودن مسیر هوایی موجود را می‌سنجد و عموماً بعد از استفادهٔ [[bronchodilator]] به کار می‌رود که نوعی درمان برای بازکردنباز کردن مسیرهای هوایی است.<ref name=Qas2011/> دو مؤلفهٔ اصلی با این تشخیص اندازه‌گیری می‌شوند: حجم هوای تنفسی تحمیلی در یک ثانیه (FEV<sub>1</sub>) از تنفس که بیشترین میزان هوایی است که می‌تواند در اولین ثانیهٔ تنفس وارد ریه‌ها گردد و [[ظرفیت حیاتی|ظرفیت حیاتی تحمیلی]] (FVC) که بیشترین میزان هوایی است که می‌تواند در یک نفس عمیق وارد ریه‌ها شود.<ref name=Young2010>{{cite book|last=Young|first=Vincent B.|title=Blueprints medicine|year=2010|publisher=Wolters Kluwer Health/Lippincott William & Wilkins|location=Philadelphia|isbn=978-0-7817-8870-0|page=69|url=http://books.google.ca/books?id=_DHtahEUgXcC&pg=PA69|edition=5th}}</ref> معمولاً ۷۵ تا ۸۰ درصد از میزان FVC در اولین ثانیه خارج می‌شود<ref name=Young2010/> و [[نسبت FEV1/FVC|FEV <sub>1</sub>نسبت FVC]] کمتر از هفتاد درصد در شخصی با علائم COPD نشان می‌دهد که وی مبتلا به این بیماری شده‌است.<ref name=Qas2011/> بر اساس این معیارها، آزمایش تنفس‌سنجی می‌تواند از قبل به تشخیص در سالمندان بینجامد.<ref name=Qas2011/> معیار [[مؤسسهٔ ملی مزایای کلینیکی]] علاوه بر این‌ها شامل اندازهٔ FEV <sub>1</sub> کمتر از هشتاد درصد پیش‌بینی شده‌است.<ref name=NICE2010P60/>
شواهد استفاده از تنفس‌سنجی برای افرادی که فاقد علائم هستند در تلاش برای [[آزمایش غربال‌گری (پزشکی)|تشخیص زودتر شرایط]] نتیجه قاطعی ندارد و در نتیجه در حال حاضر توصیه نمی‌شود.<ref name=GOLD2013Chp2/><ref name=Qas2011>{{cite journal|author = Qaseem A, Wilt TJ, Weinberger SE, Hanania NA, Criner G, van der Molen T, Marciniuk DD, Denberg T, Schünemann H, Wedzicha W, MacDonald R, Shekelle P|title = Diagnosis and management of stable chronic obstructive pulmonary disease: a clinical practice guideline update from the American College of Physicians, American College of Chest Physicians, American Thoracic Society, and European Respiratory Society|journal = Ann. Intern. Med.|volume = 155|issue = 3|pages = 179–91|date=August 2011|pmid = 21810710|doi = 10.7326/0003-4819-155-3-201108020-00008}}</ref> [[بیشترین میزان جریان تنفس‌سنجی]] (حداکثر سرعت نفس کشیدن)، که معمولاً در تشخیص بیماری آسم به کار می‌رود، برای شناسایی COPD کافی نیست.<ref name=NICE2010P60/>
 
خط ۲۱۹:
[[پرونده:Giambattista morgagni.gif|بندانگشتی|، شخصی که یکی از نخستین توصیفات ثبت‌شده آمفیزم را در سال ۱۷۶۹ ثبت کردGiambattista Morgagni]]
واژه «emphysema» از واژه یونانی {{lang|el|ἐμφυσᾶν}} ''emphysan'' به معنای «متورم شدن» گرفته شده‌است که خود از «ἐν ''en''» به معنای «در، درون» و «φυσᾶν ''physan''» به معنای «نفس، جریان شدید هوا» تشکیل شده‌است.<ref>{{cite web|title=Emphysema|url=http://dictionary.reference.com/browse/emphysema|work=Dictionary.com|accessdate=21 November 2013}}</ref> واژه برونشیت مزمن در سال ۱۸۰۸ ساخته شد.<ref name=History1991>{{cite journal |doi=10.1159/000195969 |title=History of the Treatment of Chronic Bronchitis |year=1991 |last1=Ziment |first1=Irwin |journal=Respiration |volume=58 |issue=Suppl 1 |pages=37–42 |pmid=1925077}}</ref> این در حالی است که باور می‌شود نخستین بار در سال ۱۹۶۵ از اصطلاح COPD استفاده شد.<ref name=History2006/> این بیماری قبلاً با اسامی دیگری از جمله این موارد شناخته می‌شد: chronic obstructive bronchopulmonary disease, chronic obstructive respiratory disease, chronic airflow obstruction, chronic airflow limitation, chronic obstructive lung disease, nonspecific chronic pulmonary disease و diffuse obstructive pulmonary syndrome. اصطلاح «برونشیت مزمن» و «آمفیزم» در سال ۱۹۵۹ در ضیافت [[نوارتیس]] و در سال ۱۹۶۲ در جلسه کمیته [[انجمن ریه آمریکا]] در مورد استانداردهای تشخیصی معرفی شد.<ref name=History2006/>
توصیفات اولیه از آمفیزم محتمل شامل این موارد می‌شود: در سال ۱۶۷۹ توسط T.Bonnet در مورد شرایط «ریه‌های بزرگ» و در سال ۱۷۶۹ توسط [[Giovanni Morgagni]] در مورد ریه‌هایی که «بادکرده مخصوصاً از هوا» بودند.<ref name=History2006>{{cite journal |author=Petty TL |title=The history of COPD |journal=Int J Chron Obstruct Pulmon Dis |volume=1 |issue=1 |pages=3–14 |year=2006 |pmid=18046898 |pmc=2706597 |doi=10.2147/copd.2006.1.1.3}}</ref><ref name=Fish2008/> در سال ۱۷۲۱، Ruysh اولین طراحی آمفیزم را به وجود آورد.<ref name=Fish2008>{{cite book |first1=Joanne L. |last1=Wright |first2=Andrew |last2=Churg |chapter=Pathologic Features of Chronic Obstructive Pulmonary Disease: Diagnostic Criteria and Differential Diagnosis |chapterurl=http://www.mhprofessional.com/downloads/products/0071457399/0071457399_chap40.pdf |pages=693–705 |editor1-first=Alfred |editor1-last=Fishman |editor2-first=Jack |editor2-last=Elias |editor3-first=Jay |editor3-last=Fishman |editor4-first=Michael |editor4-last=Grippi |editor5-first=Robert |editor5-last=Senior |editor6-first=Allan |editor6-last=Pack |year=2008 |title=Fishman's Pulmonary Diseases and Disorders |edition=4th |publisher=McGraw-Hill |location=New York |isbn=978-0-07-164109-8}}</ref> تصاویری توسط [[Matthew Baillie]] در سال ۱۷۸۹ و توصیف مخرب بودن این شرایط به دنبال آن‌ها به وجود آمدند. در سال ۱۸۱۴، [[Charles Badham (physician)|Charles Badham]] از «نزله» برای توصیف سرفه و خلط زیاد در برونشیت مزمن استفاده کرد. [[رنه لاینک]]، پزشک مخترع [[گوشی پزشکی]]، در کتاب خود به نام «A Treatise on the Diseases of the Chest and of Mediate Auscultation» (۱۸۳۷) از واژه «emphysema» برای توصیف ریه‌هایی که در طول کالبدشکافی و به هنگام بازکردنباز کردن قفسه جمع نمی‌شدند استفاده کرد. او گفت که ریه‌ها مانند ریه‌های معمولی جمع نمی‌شدند زیرا آن‌ها پر از هوا بودند و مجاری هوا پر از مخاط بود. [[John Hutchinson (surgeon)|John Hutchinson]] در سال ۱۸۴۲ دستگاه تنفس‌سنج را اختراع کرد و با این کار اندازه‌گیری ظرفیت حیاتی ریه‌ها را مقدور ساخت. با این وجود، دستگاه تنفس‌سنج وی می‌توانست تنها حجم هوا را اندازه‌گیری کند نه جریان هوا را. Tiffeneau و Pinelli در سال ۱۹۴۷ اصول اندازه‌گیری جریان هوا را توصیف کردند.<ref name=History2006/>
در سال ۱۹۵۳، دکتر George L. Waldbott، متخصص آلرژی آمریکایی، اولین فردی بود که یک بیماری جدید به نام «سندروم تنفسی فرد مصرف‌کننده دخانیات» را در مجله انجمن پزشکی آمریکا، سال ۱۹۵۲ توصیف کرد. این اولین ارتباط بین مصرف تنباکو و بیماری تنفسی مزمن بود.<ref>{{cite book|author1=George L. Waldbott|title=A struggle with Titans|date=1965|publisher=Carlton Press|page=6|url=http://books.google.com/books?id=hLRpAAAAMAAJ&q}}</ref>
درمان‌های اولیه شامل سیر، دارچین و [[ایپکاک]] می‌شد.<ref name=History1991/> در طول نیمه دوم قرن بیستم درمان‌های نوین به وجود آمدند. شواهد پشتیبانی‌کننده استفاده از استروئیدها در COPD در اواخر دهه ۱۹۵۰ منتشر شد. برونکودیلاتورها در دهه ۱۹۶۰ و پس از آزمایش امیدوارکننده [[ایزوپروترنول]] مورد استفاده قرار گرفتند. برونکودیلاتورها دیگر، مانند سالبوتامول، در دهه ۱۹۷۰ تولید شدند و استفاده از LABAsها در اواسط دهه ۱۹۹۰ شروع شد.<ref name=History2005>{{cite journal |author=Fishman AP |title=One hundred years of chronic obstructive pulmonary disease |journal=Am. J. Respir. Crit. Care Med. |volume=171 |issue=9 |pages=941–8|date=May 2005 |pmid=15849329 |doi=10.1164/rccm.200412-1685OE}}</ref>