گرما: تفاوت میان نسخه‌ها

پیش از سال ۱۸۳۰ تصور می‌کردند که گرما و خواص گرمایی مواد با پدیده‌های [[مکانیک|مکانیکی]] [[الکتریکی]] و[[مغناطیس|مغناطیسی]] ارتباطی ندارند. بنا بر [[نظریه کالریک|نظریهٔ کالریک]] که در آن زمان رایج بود. مقدار گرمای هر جسم متناسب با مقداری از سیال کالریک بود که در جسم وجود داشت یعنی هر چه مقدار سیال کالریک آن نیز بیشتر بود [[انبساط گرمایی]] را که از پدیده‌های آشنا به شماربه‌شمار می‌آمد این طوراین‌طور توجیه می‌کردند که برای پذیرش سیال کالریک اضافی فضایی بیشتر لازم است. هر چند دادن گرما به جسم هیچ تغییر قابل اندازه‌گیری در جرم آن ایجاد نمی‌کرد و این امر را با معضل روبرو کرده بود اما هواداران این نظریه برای حل مشکل می‌گفتند که کالریک یک سیال است (سنجش ناپذیر) یا (آذرین) یعنی سیالی بدون جرم است.

پرونده:Defense.gov News Photo 120723-F-HA794-089 - A U.S. Air Force firefighter sprays water at the fire of a simulated C-130 Hercules plane crash during operational readiness exercise Beverly.jpg|<small>تصویری از مامورمأمور آتش‌نشانی [[ایالات متحده آمریکا]] که تولید گرما، منجر به ایجاد شعله‌های آتش شده استشده‌است.</small>