جانوران (آلبوم پینک فلوید): تفاوت میان نسخه‌ها

پس از منتشر شدن آلبوم، نقدهای مناسبی را در بریتانیا دریافت کرد و توانست در جایگاه دوم جدول فروش قرار بگیرد، همچنین آلبوم در ایالت متحده آمریکا موفقیت نسبی بدست آورد و به جایگاه سوم [[بیلبورد ۲۰۰]] رسید و گرچه تنها شش ماه در جدول فروش باقی‌ماند، اما توانست به طوربه‌طور پیاپی توسط [[گواهی‌نامه انجمن صنعت ضبط آمریکا|آرآی‌ای‌ای]] ۴بار گواهی [[گواهی‌نامه فروش موسیقی ضبط شده|پلاتین]] را از آن خود کند.

بعد از انتشار آلبوم، گروه تورهایی تحت عنوان ''[[به شخصه (تور)|به شخصه]]'' را در حمایت از آلبوم خود برگزار کرد. اندازهٔ مکان‌هایی که گروه در آنجا به اجرا می‌پرداخت، به‌همراه حادثه‌ای که برای واترز با تعدادی از هواداران پیش آمد و باعث شد وی به سمت یکی از آنهاآن‌ها آب‌دهان پرت کند، دست در دست هم داد تا وی مفهومی جدید را در ذهنش بپروراند و آلبوم ''[[دیوار (آلبوم)|دیوار]]'' را همراه با پینک فلوید منتشر کند.

در سال ۱۹۷۵ پینک فلوید یک ساختمان سه طبقه را در اسلینگتون لندن خریداری کرد. قرارداد آنهاآن‌ها با کمپانی [[ئی‌ام‌آی رکوردز|ئی‌ام‌آی]] برای استفادهٔ از زمان نامحدود استودیویی به دلیل کاهش درصد فروش؛ منقضی شده بود و از این رو آنهاآن‌ها یک ساختمان را به استودیو ضبط تبدیل کردند. این ساخت و ساز بیشتر در ۱۹۷۵ انجام شد و در آوریل ۱۹۷۶ گروه کار بر روی دهمین آلبوم استودیویی خود، ''جانوران''، را از سر گرفت.<ref name="Masonpp218220">{{Harvnb|Mason|۲۰۰۵|pp=۲۱۸–۲۲۰}}</ref><ref>{{Harvnb|Blake|۲۰۰۸|p=۲۳۹}}</ref>

به غیر از نقد از وضعیت جامعه، این آلبوم به جنبش [[پانک راک]] نیز واکنش نشان می‌دهد<ref>{{یادکرد|نام خانوادگی=Browne|نام=Pat|عنوان=The Guide to United States Popular Culture|سال=15 June 2001|شابک=۹۷۸-۰-۸۷۹۷۲-۸۲۱-۲|صفحات=۶۱۰|نشانی=http://books.google.co.uk/books?id=U3rJxPYT32MC&pg=PA610|فصل=Pink Floyd|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6OeJyxQ7T | تاریخ بایگانی = 07 April 2014}}</ref> که در آن مقطع به عنوان یک بیان [[پوچ‌گرایی|پوچ‌گرا]] در برابر وضعیت‌های اجتماعی سیاسی غالب در جامعه، و همچنین یک واکنش به خودخشنودی و نوستالژی عمومی که بر موسیقی [[راک]] ظاهر شده بود، سر بلند کرده بود. از این رو پینک فلوید یک هدف واضح و در تیررس موسیقی‌دانان پانک بود، نمونه‌ای از این دست موسیقیدانان [[جان لایدن|جانی روتن]] بود؛ کسی که بر روی تیشرت پینک فلوید جملهٔ «از پینک فلوید متنفرم» را نوشته بود. با این حال نوازندهٔ [[درام (ساز)|درامز]] گروه، [[نیک میسن]]، از جنبش پانک راک استقبال کرد و به آن‌ها خوش‌آمد گفت و آن را یادآور روزهایی می‌دانست که پینک فلوید به صورت [[موسیقی زیرزمینی|زیرزمینی]] فعالیت می‌کرد، از همانجایی که پینک فلوید رشد کرده بود.<ref>{{Harvnb|Schaffner|۱۹۹۱|pp=۱۹۴–۱۹۶}}</ref> میسن در سال ۱۹۷۷ و در دومین آلبوم گروه پانک راک [[دامند]] در ''بریتانیا رو'' به عنوان تهیه کنندهتهیه‌کننده همکاری کرد.<ref>{{یادکرد|نام خانوادگی=Woodstra|نام=Chris|عنوان=Music for Pleasure|نشانی=http://www.allmusic.com/album/music-for-pleasure-mw0000200275|ناشر=[[آل‌میوزیک|Allmusic]]|تاریخ بازبینی=13 Feb 2013|زبان=en|پیوند بایگانی=http://www.webcitation.org/6OAe2bbmD|تاریخ بایگانی=8 مارس 2014}}</ref>

بمانند آلبوم قبل گروه، ''[[کاش اینجا بودی]]''، در این آلبوم نیز از برایان هامفریس بعنوانبه عنوان [[مهندسی صوت|مهندس صوت]] استفاده شد.<ref name="Masonpp218220"/> ضبط آلبوم طی ماه‌های آوریل تا دسامبر ۱۹۷۶ در [[استودیوهای بریتانیا رو|بریتانیا رو]] انجام شد و تا اوایل ۱۹۷۷ نیز مراحل ضبط ادامه داشت.<ref name="Poveyp208">{{Harvnb|Povey|۲۰۰۷|p=۲۰۸}}</ref>

دو آهنگ «''Raving and Drooling''» و «''You've Got to Be Crazy''» که گروه به صورت زنده در تورهای ۱۹۷۴ خود اجرا می‌کرد و برای آلبوم ''کاش اینجا بودی'' درنظرگرفته شده بودند؛ به ترتیب با نام‌های «[[گوسفند (ترانه)|''گوسفند'']]» و «''سگ‌ها''» در این آلبوم به چشم می‌خورند.<ref name="Masonpp218220"/> این دو آهنگ برای تناسب با مفهومِ جدیدی که پایه‌ریزی شده بود، مورد بازبینی قرار گرفتند و با طرح‌ریزی واترز برای آلبومِ جدید؛ آهنگ «''خوک‌ها (سه خوک جورواجور)''» مابین این دو آهنگ قرار گرفت. به غیر از آهنگ «''سگ‌ها''» که با همکاری واترز و گیلمور ساخته شد، باقی آهنگ‌ها توسط واترز سروده و ساخته شده استشده‌است. آهنگ «''خوک‌های بال‌دار''» به دو بخش تقسیم شد و از آنجایی که حق‌امتیازها برمبنای تعداد آهنگ‌ها درنظرگرفته می‌شد؛ واترز در نیمهٔ اول آلبوم نیز سهم بیشتری نسبت به گیلمور داشت، این در حالی است که بیشتر طرف اول آلبوم را؛ آهنگ «''سگ‌ها''» پر می‌کند. آهنگ «''خوک‌های بال‌دار''» اشاره‌هایی به زندگی خصوصی واترز و دلبستگی‌های عاشقانهٔ جدید او و کارولاین آنه کریستی (کسی که بعداً با [[راک اسکالی]] مدیر گرتفول دد ازدواج کرد).<ref>{{Harvnb|Blake|۲۰۰۸|pp=۲۴۴–۲۴۵}}</ref>

مفهوم نهایی برای طرح جلد که قدری غیرمعمول بود؛ توسط واترز طراحی شده بود که در زمانی که او نزدیک [[کلافم کامن]] زندگی می‌کرد و به طوربه‌طور مرتب از کنار [[نیروگاه بترسی]]، که در آن زمان به پایان عمر مفید خود نزدیک می‌شد، رفت‌وآمد می‌کرد. یک نما از این نیروگاه برای طرح جلد انتخاب شد. گروه به شرکت آلمانی، بالون فابریک،<ref>{{Harvnb|Povey|۲۰۰۷|p=۲۰۱}}</ref> و هنرمند استرالیایی، [[جفری شاو]]،<ref name="medienkunstnetz">{{یادکرد|نشانی=http://www.medienkunstnetz.de/works/pig-for-pink-floyd/|عنوان=Jeffrey Shaw, Pig for Pink Floyd|ناشر=medienkunstnetz.de|زبان=en|تاریخ بازبینی=4 January 2012|پیوند بایگانی=http://www.webcitation.org/6OAemexJg|تاریخ بایگانی=8 مارس 2014}}</ref> سفارش داد تا یک بالن خوک مانند (شناخته می‌شود به عنوان ''Algie'') به طول ۳۰ فوت (۹٫۱ متر) را ایجاد کنند. بالون با گاز [[هلیم]] پر از باد شده بود و در ۲ دسامبر جهت مانور، به مکانِ مورد نظر آورده شد. صفی از افراد آموزش‌دیده و حرفه‌ای هم آماده بودند تا بالن از دستشان در نرود. بدبختانه شرایط جوّی مناسب نبود و کار در آن روز انجام نشد و مدیر پینک فلوید، [[استیو ارورک]]، از رزرو این افراد برای روز بعد غفلت کرده بود. بالون از مهارگاه رها و از دیدگان نیز محو گشت. سرانجام بالون در زمین یک کشاورز اهل [[کنت (انگلستان)|کنت]] فرود آمد که به نظر خشمگین هم می‌آمد، زیرا موجب ترس گاو او شده بود.<ref name="Blakep246">{{Harvnb|Blake|۲۰۰۸|p=۲۴۶}}</ref>