حمایت‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''حمایت گرایی''' سیاست اقتصادی جلوگیری از تجارت بین کشورها از طریق وضع تعرفه بر کالاهای وارداتی، محدودسازی حجم واردات و شماری دیگر از ضوابط دولتی است.

 

== سیاست‌های حمایت‌گرایانه ==

سیاست‌های گوناگونی به منظور دستیابی به اهداف حمایت گرایانه مورد استفاده قرار گرفته‌اند. از جمله:

* ''[[تعرفه]] ها'': تعرفه‌ها (یا مالیات‌ها) نوعاً بر اجناس وارداتی اعمال می‌شوند. نرخ تعرفه‌ها معمولاً بسته به نوع اجناس وارداتی متغیرند. تعرفه‌های وارداتی هزینه را برای واردکنندگان افزایش داده و قیمت اجناس وارداتی در بازارهای داخلی را زیاد کرده، نتیجتاً کمیت کالاهای وارداتی را کم می‌کنند تا به تولیدکنندگان داخلی سود برسانند. تعرفه‌ها ممکن است بر صادرات هم اعمال شوند، و در اقتصادهای دارای [[نرخ ارز شناور]] , تعرفه‌های صادراتی اثراتی مشابه تعرفه‌های وارداتی دارند. به هر روی، از آنجا که غالباً تصور می‌شود تعرفه‌های صادراتی به صنایع داخلی «آسیب» می‌رسانند، در حالی که تعرفه‌های وارداتی به صنایع داخلی کمک می‌کنند، تعرفه‌های صادراتی به ندرت اعمال می‌شوند.

* ''موانع اداری'': کشورها گاهی متهم به استفاده از مقررات گوناگون اداری خود (مثلاً در خصوص امنیت غذایی، استانداردهای زیست محیطی، امنیت الکتریکی و غیره) به عنوان راهی به منظور ایجاد مانع در برابر واردات می‌شوند.

* ''قوانین ضد دامپینگ'': هواداران قوانین ضصد دامپینگ استدلال می‌کنند که این قوانین از "[[دامپینگ]]" کالاهای ارزانتر خارجی که منجر به بسته شدن شرکت‌های داخلی می‌شوند، جلوگیری می‌کنند. به هر روی، در عمل قوانین ضد دامپینگ معمولاً به منظور اعمال تعرفه‌های بازرگانی بر صادرکنندگان خارجی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

* '' [[یارانه]]‌های مستقیم'': یارانه‌های دولتی (به شکل پرداختی‌های یکجا یا وام‌های ارزان) گاهی به شرکت‌های داخلی که نمی‌توانند به خوبی با واردات رقابت کنند داده می‌شود. تصور می‌شود این یارانه‌ها از شغل‌های داخلی «حفاظت» می‌کنند، و به شرکت‌های داخلی کمک می‌کنند با بازارهای جهانی تطبیق یابند.

* دستکاری [[نرخ ارز]]: دولت‌ها ممکن است در [[فارکس]] مداخله کنند تا ارزش واحد پول خود را با فروختن واحد پول خود در بازار تبادلات خارجی کم کنند. انجام چنین کاری ارزش واردات و هزینهٔ صادرات را پایین می‌آورد و منجر به بهبود توازن تجاری آن می‌شود. به هر روی، چنان سیاستی، تنها در کوتاه مدت مؤثر است زیرا به احتمال زیاد منجر به [[تورم]] در کشور خواهد شد، که به نوبهٔ خود هزینهٔ صادرات را زیاد و قیمت نسبی واردات را پایین خواهد آورد.

* نظامهای بین‌المللی [[ثبت اختراع]]: استدلالی در خصوص درنظرگرفتن نظام‌های ملی ثبت اختراع به عنوان لفافه‌ای برای سیاست‌های تجاری حمایت گرایانه در سطح ملی وجود دارد. <!-- Two strands of this argument exist: one when patents held by one country form part of a system of exploitable relative advantage in trade negotiations against another, and a second where adhering to a worldwide system of patents confers "good citizenship" status despite 'de facto protectionism'. [[Peter Drahos]] explains that "States realized that patent systems could be used to cloak protectionist strategies. There were also reputational advantages for states to be seen to be sticking to intellectual property systems. One could attend the various revisions of the Paris and [[کنوانسیون برن برای حمایت از آثار ادبی و هنری]], participate in the cosmopolitan moral dialogue about the need to protect the fruits of authorial labor and inventive genius...knowing all the while that one's domestic intellectual property system was a handy protectionist weapon."<ref>{{cite book |title=Information Feudalism: Who Owns the Knowledge Economy?|year=2002|publisher=Earthscan|location=London|isbn=9781853839177|page=36|url=http://books.google.com/books?id=Pkl7HNzhXgoC&lpg=PP1&pg=PA36#v=onepage&q=%22States%20realized%20that%22&f=false|author=Peter Drahos|author2=John Braithwaite}}</ref> --><ref>[http://www.globalpolicy.org/globaliz/econ/2003/0714rta.htm] {{Wayback|url=http://www.globalpolicy.org/globaliz/econ/2003/0714rta.htm |date=20140809070759}}</ref><ref>[http://www.conservativenannystate.org/ The Conservative Nanny State]</ref>