ادرارآور: تفاوت میان نسخه‌ها

مدر یا ادرار آورادرارآور یا دارویی را گویند که موجب افزایش حجم ادرار انسان شود . از جمله مدرها می توانمی‌توان میوه‌های حاوی آب فراوان مانند هندوانه، گیاهان دارویی مانند [[بابونه]]، ریشه [[شیرین بیان]]، [[سنبل خطائی]] و [[داروهای مدر]] یا [[دیورتیک|دیورتیکها]] مانند [[فورزماید]] را برشمرد.

جاری کنندهجاری‌کننده [[بول]] . (غیاث اللغات ). هر چیزی که گمیز راند و ادرار آورد. (ناظم الاطباء). مایه ادرار. هر دارو که تری و رطوبت راند. دارو که آب براند: مدر بول، مدر طمث، مدرحیض . آنچه اخراج مائیه اغذیه و فضول سیاله مانند بول و حیض و عرق و شیر نماید. (از تحفه حکیم مومن ). آنچه رطوبتها را از عروق و دیگر اعضا به مجاری بول برانگیزد تا بول را برون سازد. (بحر الجواهر). شاش انگیز. موجب ادرار.

دیورتیکها بر اساس اینکه بر کدام بخش از توبولهای کلیوی (مانند دیستال، پروکزیمال یا قوس هنله یا با مکانیسم اسمز) اثر کنند دارای ویژگیهایویژگی‌های متفاوتی هستند. به عنوان مثال تیازیدها ([[هیدروکلرتیازید]]) بر قسمت دیستال توبول اثر نموده موجب مهار پمپ سدیم و [[کلر]] می‌شوند. دیورتیکهای [[قوس هنله]] مانند [[فورزماید]] موجب مهار بازجذب [[سدیم]] در [[کلیه]] می‌شوند. مدرهایی مانند استازولامید با مهار آنزیم کربنیک انهیدراز عمل میکنندمی‌کنند.

== طبقه بندیطبقه‌بندی ==

۴. دیورتیکهای نگهدارنده پتاسیم که دو گروهند آنتاگونیستهای آلدوسترون مانند [[اسپیرنولاکتون]] و بلوک کننده هایبلوک‌کننده‌های کانال سدیم مانند تریامترن

داروهای مدر کاربردهای فراوانی دارند ولی شایعترین مورد استفاده از آنهاآن‌ها کنترل افزایش فشار خون است. سایر کاربردها مانند [[خیز]]، [[نارسایی قلب]]، [[سیروز]]، بیماریهایبیماری‌های کلیوی و مسمومیت با داروهایی که دفع کلیوی دارند مانند [[آسپرین]] می‌باشد.مدرها به صورت غیرعلمی برای کاهش وزن نیز ممکن است مصرف شوند.