خلسه دلپذیر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به جای بندیکت کامبربچ نام بویی نوشته شده بود
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۳۱:
این ترانه جزو معدود ترانه‌های آلبوم ''دیوار'' است که علاوه بر [[راجر واترز]]، [[دیوید گیلمور]] نیز در ساختن آن مشارکت دارد. موسیقی و ملودی آهنگ بیشتر توسط دیوید گیلمور نوشته شده، در حالی که شعر آهنگ توسط واترز سروده شده‌است.
 
«خلسه دلپذیر» یکی از مشهورترین ترانه‌های پینک فلوید بشماربه‌شمار می‌آید و خصوصاً بیشتر برای [[تک‌نوازی گیتار]] پایانی‌اش شناخته می‌شود که در بین ۵۰۰ ترانه برتر تمام زمان‌ها از دید مجلهٔ [[رولینگ استون]] نیز قرار گرفته استگرفته‌است<ref name="roll2">{{یادکرد|عنوان=The RS 500 Greatest Songs of All Time|نشانی=http://web.archive.org/web/20090113082702/http://www.rollingstone.com/news/coverstory/500songs/page/4|ناشر=[[رولینگ استون|rollingstone]]|تاریخ بازبینی=19 February 2013|صفحه=۴|زبان=en}}</ref>، همچنین سولوی آهنگ توسط مجلهٔ [[گیتار ورلد|دنیای گیتار]] در جایگاه چهارم تمام زمان‌ها قرار گرفته استگرفته‌است.<ref name="gw">{{یادکرد|عنوان=50 Greatest Guitar Solos|نشانی=http://www.guitarworld.com/50_greatest_solos?page=4,4|ناشر=guitarworld.com|تاریخ بازبینی=19 February 2013|صفحه=۴|زبان=en}}</ref>
 
برای آخرین بار در سال ۲۰۰۵ این آهنگ توسط اعضای اصلی پینک فلوید،[[ریچارد رایت]]، راجر واترز،[[نیک میسن]] و دیوید گیلمور به اجرا درآمد.
خط ۳۹:
 
== آهنگ‌سازی ==
این آهنگ یکی از دو آهنگ آلبوم دیوار است که از آغاز و انتها شامل محو به بیرون و محو از ابتدا نمی‌شود (آهنگ دیگر «[[مادر (ترانه پینک فلوید)|مادر]]» نام دارد). دلیلش این بود که در نسخهٔ اصلی از آلبوم با پایان یافتن طرف سوم وقف ای نمایان می‌شد. این آهنگ با مدت زمان ۶:۲۱ بلندترین آهنگ آلبوم هم به شماربه‌شمار می‌آید و به دنبال آن آهنگ ''مادر'' با مدت ۵:۳۱ زمان در رده‌یردهٔ بعد قرار دارد.
 
برطبق مجله رولینگ استون اشعار این آهنگ از تجربهٔ راجر واترز هنگامی که وی در [[به شخصه (تور)|تور/کنسرت ''به شخصه'']] و قبل از اجرای کنسرت در فیلادلفیا توسط پزشک برای گرفتگی معده به وی آرامش‌بخش تزریق شد تاثیرتأثیر گرفته‌است. واترز می‌گوید:{{سخ}}«این طولانی‌ترین دوساعتِ زندگی من بود، تلاش برای اجرای نمایش وقتی‌که که به سختی میتونی دستاتو بلند کنی». این تجربه موجب شد که واترز ایده‌اش را برای شعر این آهنگ بدست آورد.
 
گیلمور و واترز بر سر این‌که آهنگ چگونه ساخته شود اختلاف نظر داشتند و گیلمور اجرای آهنگ بصورتبه صورت گرانج‌گونه ترجیح می‌داد. در نهایت واترز نحوهٔ شروع قسمت آغازین آهنگ و گیلمور تک‌نوازی گیتار در آخر آهنگ را برای استفاده در آهنگ به کار بردند. گیلمور بعداً گفت: ما «بی‌حس و راحت» را خیلی استدلال کردیم و واقعاً یک مشاجرهٔ بزرگ بود.»
 
== ایده ==
مانند دیگر آهنگهایآهنگ‌های این آلبوم «خلسه دلپذیر» دربارهٔ بخشی از زندگی پینک، شخصیت اصلی آلبوم است. پینک احساس می‌کند که کاملآ از جامعه منزوی شده‌است. او فشارهای زندگی یک ستاره راک را نمی‌تواند تحمل کند و قبل از رفتن به کنسرت در اتاقش در هتل از حال می‌رود. دکتری به اتاقش فرستاده می‌شود تا با تزریق مواد نیروزا (اشاره دارد به هروئین) به او انرژی لازم برای اجرای کنسرتش را بدهد. متن ترانه بصورتبه صورت گفتگویی بین دکتر (واترز) و پینک (گیلمور) نوشته شده‌است.
 
== در فیلم دیوار ==
یک گروه بزرگ شامل مدیر پینک (باب هوسکینز)، مدیر هتل (مایکل انساین)، امدادگران و خدمهٔ جاده‌ای وارد اتاق پینک در هتل می‌شوند و وی را در حالت بی‌هوش و نشسته بر روی یک صندلی می‌یابند. بعدر از تزریق [[مواد مخدر]] به بازویش، پینک را کشان‌کشان به یک خودروی سواری بزرگ منتقل می‌کنند. او بعد به یک کنسرتی که طبق زمانبندی ازقبل تعیین شده برنامه داشت منتقل می‌شود. فلش‌بک‌هایی به [[دوران کودکی]] پینک نیز زده می‌شود، در این فلاش‌بک پینک را در دوره‌های کودکی نشان می‌دهد که یک موش وحشی را به خانه می‌آورد و به مادر بیش از محافظه‌کارش شان می‌دهد، اما با واکنش منفی مادرش مواجه می‌شود و مجبور می‌شود موش را به آلونکی در بیرون از خانه ببرد و از او مراقبت کند، صبح روز بعد که به آلونک سر می‌زند موش را مرده می‌یابد و بعد آن دم موش را می‌گیرد و به رودخانه‌ای در آن حوالی می‌اندازد. در بخش پایانی آهنگ که با تک‌نوازی گیتار گیلمور همراه است، پینک بر اثر دارویی که به وی تزریق شده دچار وهم و خیال می‌شود و می‌پندارد بدنش دچار فساد (کرم‌خوردگی) شده.{{سخ}}
آهنگ ویرایش فیلم بسیار شبیه به نسخهٔ استودیویی آن است، فقط قبل از [[تک نوازی]] گیتار پایانی توسط گیلمور، از جیغ‌های پینک به جای صدای اُرگ که توسط ریچارد رایت نواخته می‌شود استفاده می‌شود و در این زمان پینک با دست صورت خود را مانند پیله باز می‌کند و چهره‌یچهرهٔ دیکتاتور را به خود می‌گیرد.
 
== تک‌نوازی گیتار ==
آهنگ دارای دو تک‌نوازی گیتار است که توسط دیوید گیلمور نواخته می‌شود. درسال ۱۹۸۹ مجلهٔ هواداران پینک فلوید، The Amazing Pudding این آهنگ را بهترین آهنگ پینک فلوید برای همیشه انتخاب کردند. تک‌نواری گیتار دیوید گیلمور در این آهنگ از طرف خوانندگان مجلهٔ ''دنیای گیتار'' به عنوان چهارمین تکنوازی‌گیتار تمام زمان‌ها انتخاب شد. در مجلهٔ ''دنیای گیتار'' جزئیات بیشتری درباره‌یدربارهٔ این تکنوازی گیلمور وجود دارد، که بر طبق آن، این تکنوازی (منظور تکنوازی پایانی در آهنگ) حاصل کنار هم‌قراردادن چندین سولوی دیگر است که وی در آن زمان تجربه کرده بود و در طی فرایندهای گوناگون سولوهای متعددی ضبط شد و از میانشان آنان که بهتر بنظر می‌رسیدند علامت گذاریعلامت‌گذاری شد و برای برداشت نهایی و بی‌نقص از آنهاآن‌ها استفاده شد. این همچنین به عنوان بهترین تک‌نوازی گیتار همه‌یهمهٔ زمان‌ها توسط شنوندگان [[ایستگاه رادیویی]] «''سیاره راک''» انتخاب شد، علاوه بر این در سال ۲۰۱۰ صدای گیتار دیوید گیلمور در این آهنگ، عنوانِ بهترین صدای گیتار توسط توسط ''مجلهٔ گیتاریست'' نامیده شد.
 
== اجراهای زنده ==
خط ۷۱:
 
در ۲۹ می۲۰۰۶ و در [[رویال آلبرت هال]]، [[بندیکت کامبربچ|بندیکت]] [[بندیکت کامبربچ|کامبربچ]] به عنوان خواننده ویژه مهمان بخش مربوط به واترز را خواند، روز بعد در ۳۰ می[[ریچارد رایت]] قسمت مربوط به واترز را خواند، این اجرا در ویدیوی Remember That Night شامل شده‌است.
گیلمور این آهنگ را در اجرای [[زنده در گدانسک]] نیز به نمایش گذاشت. در اواخر سال ۲۰۱۲ واترز تورهایی را برای اجرای کامل آلبوم دیوار برگزار کرد که به طوربه‌طور طبیعی این آهنگ را نیز شامل می‌شد.
واترز پیش از تور اروپایی خود منتشر که گیلمور پذیرفته تا سولوی این آهنگ را در یکی از اجراهای وی بنوازد اما زمانش را منتر نکرد و در سال ۲۰۱۱ در ورزشگاه او۲ آرنا لندن این اجرا تحقق یافت.
[[پرونده:Roger Waters The Wall Live Kansas City 30 October 2010 2.jpeg|بندانگشتی|راجر واترز در تورهای خود، در حال اجرای «بی‌حس و راحت،۳۰ اکتبر ۲۰۱۰»]]