حسن پاکروان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۷۷:
 
=== پس از ساواک ===
پس از ترور منصور و روی کار آمدن دولت [[امیرعباس هویدا]]، پاکروان از ریاست ساواک برکنار و به [[وزارت اطلاعات و جهانگردی|وزارت اطلاعات]] منصوب شد. او این سمت را تا ۱۳۴۵ حفظ کرد، از ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۸ سفیر ایران در پاکستان و از ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۲ سفیر ایران در فرانسه بود. پس از بازگشت از ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۶ به بازرسی شاهنشاهی منصوب شد و از ۱۳۵۶ تا بهمن ۱۳۵۷ مشاور و سرپرست امور مالی [[وزارت دربار]] بود. سرلشکر پاکروان پس از پیروزی انقلاب در ایران ماند و چند روز پس از سقوط رژیم پهلوی در روز ۲۷ بهمن سال ۱۳۵۷ دستگیر شد.<ref name=":0"/> وی در دادگاه به تمام اعمال خود اعتراف کرد. [[صادق خلخالی]] در کتاب خاطرات خود آورده است که او به تمام کارهای خود با شهامت و شجاعت، اعتراف کرد، فکر می‌کرد شاید به سبب این رک‌گویی‌ها از حکم نهایی رهانیده شود. وی گمان می‌کرد با نقشی که در نجات امام در جریان سال‌های ۴۲ و ۴۳ ایفا کرده است، خطری متوجه او نخواهد شد؛ به همین سبب، خیالش آسوده بود و ایران را ترک نکرد. دفاعیات [[مهدی بازرگان|مهندس بازرگان]] از او و امثالِ وی کارساز نبود و پس از قطع امید برای نجات، سرلشکر پاکروان نامه‌ای برای خمینی نوشت و در آن نامه ضمن یادآوری نقشش در جلوگیری از اعدام خمینی در سال ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ از وی تقاضای بخشش کرد اما خمینی در جواب نامه‌اش گفت: خطایی که او مرتکب شده را ما تکرار نمی‌کنیم!. سرسرانجام لشکرسرلشکر پاکروان روز ۲۲ فروردین ۱۳۵۸ در [[باغ‌موزه قصر|زندان قصر]] تهران به اتهام خیانت و مفسد فی الارض بودن به دستور صادق خلخالی تیرباران شد.<ref name=":1">{{یادکرد وب|نشانی=http://pajoohe.ir/حسن-پاکروان__a-36773.aspx#_ftn10|عنوان=حسن پاکروان {{!}} سایت پژوهه پژوهشکده باقرالعلوم|ناشر=pajoohe.ir|بازبینی=2016-12-30}}</ref> وی یکی از ۴۳۸ نفر از مقامات لشکری و کشوری است که پس از پیروزی [[انقلاب ۵۷]] در سال ۱۳۵۸ اعدام شدند. این اعدامها در گزارش اسفند ۱۳۵۸ [[عفو بین‌الملل|سازمان عفو بین‌الملل]] اعلام شده‌است.
 
== ویژگی‌های شخصیتی ==