سین-ایدین-اپل<ref group="یادداشت">Sin-iddina-apla</ref> بزرگترین پسر اسرحدون بود، پسر کوچکتر از او، [[شمش-شوم-اوکین]] نام داشت و آشوربانیپال از هر دوی آنان کوچکتر و پسر سوم بود. سین-ایدین-اپل که [[نایب السلطنه]] بود، در سال ۶۷۲ پ.م. درگذشت و علی‌القاعده بایستی برادر کوچکتر از او، یعنی شمش-شوم-اوکین سمت وی را عهده‌دار می‌شد،می‌شد اما این اتفاق نیفتاد. البته این احتمال وجود دارد که مادر شمش-شوم-اوکین با آن آشوربانیپال یکی نبوده باشد (یعنی مادران جداگانه‌ای داشته بوده باشند). آشوربانیپال به فعالیت‌های علمی علاقه‌مند بود و در کنار آن فعالیت‌ها، به سوارکاری، شکار، ارابه‌رانی، نظامی‌گری، هنروری و صنعتگری نیز می‌پرداخت. خود وی دربارهٔ این موضوع می‌گوید که فعالیت‌های علمی دورهٔ جوانیش شامل این موارد می‌شدند: "''«غیبگویی با روغن، ریاضیات، خواندن و نوشتن.''"» بنا به گفتهٔ یک روایت نیمه تاریخی، آشوربانیپال تنها پادشاه آشور بوده که خواندن و نوشتن می‌دانسته‌است.<ref>ویکی‌پدیای انگلیسی، مدخل ''Ashurbanipal''</ref>
