سجیل (موشک هوابه‌هوا): تفاوت میان نسخه‌ها

موشک سجیل یک موشک ضد هواپیمای بسیار قوی است. کلاهک این موشک ۵۴ کیلوگرم و همانند نمونه زمین به هوای هاوک است. طبق استانداردهای [[موشک‌های میانبرد]] این مقدار مواد منفجره برای یک موشک میانبرد هواپایه زیاد است. معمولاً از موشکهایی با این مقدار خرج جنگی جهت انهدام بمب افکن‌هایی نظیر [[توپولف-۹۵]] یا [[بوئینگ بی-۵۲ استراتوفورترس]] استفاده می‌شود.وزن کلی موشک هم در حدود ششصد و پنجاه کیلوگرم است که برای یک موشک هواپایه باعث ایجاد محدودیت حمل توسط جنگنده میگردد. به همین دلیل و همچنین وجود بالچه های بزرگ موشک ،جنگنده تامکت تنها دو تیر از این موشک را می‌تواند در دو پایلون زیر بالهای خود حمل کند. در حالی که تامکت در حالت استاندارد می‌تواند شش موشک [[ایم-۵۴ فینیکس]] و دو موشک حرارتی [[ایم-۹ سایدوایندر]] یا چهار تیر موشک فینیکس دو تیر موشک [[ایم-۷ اسپارو]] و دوتیر موشک حرارتی سایدوایندر حمل کند.در سالهای اخیر نمونه ای از این موشک با نام فکور 90 در ایران ساخته شده است که همان تجهیزات درونی موشک سجیل را (البته با بروز رسانی های فراوان)در بدنه ای همانند فینیکس جا داده است تا بتوان ان را از پایلونهای استاندارد فینیکس شلیک کرد.به این ترتیب محدودیت حمل فقط دو فروند سجیل از بین رفته و هر تامکت ایرانی میتواند تا حد اکثر6 فروند فکور 90 را حمل کرده و به کار بگیرد.همین مورد و شباهت ظاهری فکور 90 با فینیکس باعث به اشتباه افتادن بسیاری از افراد شده است که فکر میکنند [[فکور 90۹۰]] کپی ایرانی فینیکس است در حالیکه این موشک هیچ ارتباطی به فینیکس ندارد.