محمدتقی پسیان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ایرج میرزا]] که از هموندان پسیان در خراسان می بود، چکامۀچکامهٔ زیر را در رثای او سروده است. <ref>خاطرات سیاسی فرخ (معتصم السلطنه)، انتشارات جاویدان، برگ ۱۴۲</ref>

{{ب|دلم به حال تو ای دوستدار ایران سوخت|که چون تو شیر نری را در این کنام کنند }}

{{ب|تمام خلق خراسان به حیرت اند اندر|که این مقاتله با تو را چه نام کنند }}

{{ب|به چشم مردم این مملکت نباشد آب|وگرنه گریه برایت علی الدوامعلی‌الدوام کنند }}

{{ب|مخالفین تو سرمست باده گلرنگ|موافقین تو خون جگر به کام کنند }}

{{ب|نظام ما فقط از همت تو دایر بود|بیا ببین که بعد تو چه با نظام کنند }}

{{ب|رسید نوبت آن کز برای خونخواهی|تمام عده ژاندارمری قیام کنند }}

{{ب|دروغ و راست همه متهم شدند به جبن|بهر وسیله ز خود رفع اتهام کنند }}

{{ب|مرام تو همه آزادی و عدالت بود|پس از تو خود همه ترویج این مرام کنند }}

{{ب|کسان که آرزوی عزت وطن دارند|پس از شهادت تو آرزوی خام کنند }}

{{ب|به جسم هیئت ژاندارمری روانی نیست|وگرنه جنبشی از بهر انتقام کنند }}

{{ب|ترا سلامت از آن دشت کین نیاوردند|کنون به مدفن تو رفته و سلام کنند }}

{{ب|پس از تو بر سر آن میزهای میهمانی|پی سلامت هم اصطکاک جام کنند }}

{{ب|پس از تو بر سر آن اسب ها سوار شوند|عروس وار در این کوچه ها خرام کنند }}

{{ب|سبیل ها را تا به زیر چشم تاب دهند|به قد و قامت خود افتخار تام کنند }}

{{ب|خدا نخواست که این مملکت شود آباد|وطن پرستان بیهوده اهتمام کنند }}

{{ب|از این سپس همه مردان مملکت باید|برای زادن شبه تو فکر مام کنند }}

{{ب|سزد که هر چه به هر جا وطن پرست بود|پس از تو تا به ابد جامه مشکفام کنند }}