محمدطاهر قزوینی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
اصلاح ارقام |
||
خط ۱:
'''میرزا محمدطاهر قزوینی'''، متخلص به وحيد، از شاعران اوایل سده يازدهم است كه در قزوين متولد گرديد. نام کامل وی «عمادالدین میرزا محمدطاهر بن میرزا محمدحسین قزوینی»
== زندگی ==
وحيد به سبب استعداد ذاتی، به تحصيل مقدمات علوم زمانی خود مشغول گرديدو در فن سياغ و امور دفتري و استيفا مهارت و در انشاء و حسن خط به حسب مقدور كوشيد. پس از فراغت از تحصيل وارد خدمات ديواني شد، وي نخست به عنوان دستيار ميرزا صالح پسر ميرزا باقر توجيه نويس به تحرير جلدي از دفاتر توجيه مشغول گرديد و چون ميرزا صالح فوت نمود، ميرزا طاهر (وحيد) با لياقتي كه از خود ظاهر ساخته بود، به عنوان دستيار و مشير و مشار اعتمادالدوله ميرزا تقي مشهور به سارو تقي و زير شاه صفي و شاه عباس دوم، كفالت آن خدمت را عهده دار شد.
پس از قتل ساروتقی ، اعتمادالدوله -سيد علاء الدين خليفه سلطان- صدرالعظم دستگاه شاه عباس دوم منصب مجلس نويسي يا وقايع نگاري را به عهده وحيد قزويني نهاد ، و به سال ۱۰۵۵ هجری قمری مورخ رسمي دربار شاه عباس دوم و مامور نوشتن تاريخ سلطنت اين پادشاه شد. او همچنين بعد از وزارت شيخ عليخان زنگنه يك چند با لقب عمادالدله وزير اعظم شاه سليمان گشت و تا جلوس شاه سلطان حسين بر اين مسند باقی ماند. وحيد قزوينی علاوه بر مشاغل ديوانی، وقايع نگار و شاعري توانا بوده و آثاري نيز از خود به يادگار نهاده است.
در [[تذکره حزین|تذکرهٔ حزین]] از او به نام «وحید الزمان» یاد شده است و می‌گوید از تعریف بی‌نیاز است. میرزا طاهر وحید ابتدا منشی [[ساروتقی اعتمادالدوله]]، وزیر [[شاه صفی]] و [[شاه عباس دوم]] بود. او در اواخر پادشاهی [[شاه سلیمان]] و اوایل پادشاهی [[شاه سلطان حسین]] با لقب [[اعتمادالدوله]] وزیر اعظم بود. وحید قزوینی در تاریخ ۱۱۲۰ ه.ق. درگذشت. برادر او «محمدیوسف»، مؤلف [[تاریخ خلد برین]] است.
| |||