مظفر مسافری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Maniperfect (بحث | مشارکتها) افزودن عکس |
Maniperfect (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴:
خودش گرایشش به ورزش را این گونه شرح میدهد:
''در سنین نوجوانی شور و شوق زیادی به ورزش داشتم و در مدرسه در هر مسابقهای که بود شرکت میکردم؛ فرقی نمیکرد که چه رشتهای باشد. اولین مدال خود را از تنیس روی میز گرفتم و بعدا در دو استقامت قهرمان شهرم شدم و به مرور در سایر رشتههای ورزشی شرکت داشته و قهرمان شهر خود شده و مدال میگرفتم. تا اینکه اعلان اولین دوره مسابقات بوکس قهرمانی کشور را که قرار بود در شهرم برگزار گردد دیدم. با اشتیاق فراوان به تماشای مسابقات رفتم. در این دوره از مسابقات، از انزلی آقایان مهدی پورعباسی، سیلویا کنستانتین و '''ایرج در طلوعی''' شرکت کرده بودند که در طلوعی قهرمان اولین دوره مسابقات بوکس کشور شد. این قهرمانی مرا به طرف این ورزش جذب کرد و در مسابقات آموزشگاهی همان سال در شهر خودم و از دبیرستان بوذرجمهر شرکت کرده و به مقام اول نائل شدم.''
[[پرونده:Mozaffar Mosaferi 1955.jpg|جایگزین=مظفر مسافری در دوران جوانی.سال ۱۳۳۳|بندانگشتی|مظفر مسافری در دوران جوانی. سال ۱۳۳۳]]
خط ۹۱:
نقل از مجلهی کیهان ورزشی، شماره ۱۴۸۹۰، مورخ ۲۲ مهر ۱۳۷۲، صفحه ۲۷:
''او پس از انقلاب و با شروع مجدد فعالیت رشتهی بوکس انزلی که همه گاه صاحب ملی پوشان بسیار در سطح تیم ملی بوده، وارد کار شد و مدت ۴ ماه مربیگری تیم انزلی را بعهده داشت که بدلیل اختلافات داخلی و مشکلات بین استان و شهرستان برای همیشه از بوکس خداحافظی کرد.''
== موخره ==
به گفتهی تمامی دوستان و شاگردان وی، مسافری بیشتر از اینکه مربی ورزشی باشد، مربی و قهرمان اخلاق بود.
از میان دوستان و ورزشکاران همشهری و همدورهی او که عناوین ملی، آسیایی و جهانی داشته و نقش بسزایی در پیشرفت بوکس شهرستان بندرانزلی داشتند میتوان به ایرج سلامی کهن، اکبر خوجینی، خسرو کوچکیان، کمال مسافری، ایرج درطلوعی و منوچهر درطلوعی اشاره کرد.
== منابع ==
|