منوچهری دامغانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Saleh CFC (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۱:
بیشتر شعرهای او دربارهٔ [[طبیعت]] است. منوچهری علاوه بر آشنایی به زبان [[عربی]]، از دانش‌هایی چون [[نحو]]، [[پزشکی]]، [[اخترشناسی|ستاره‌شناسی]]، و [[موسیقی]] آگاهی داشت، و در شعر خود از واژه‌های خاص این دانش‌ها بهره می‌برد. دیوان منوچهری مشتمل بر اشعاری است که در قالب [[غزل]]، [[قصیده]]، [[مسمط]]، [[قطعه (شعر)|قطعه]]، و [[ترکیب‌بند]] سروده شده و موضوعاتی چون ستایش، [[وصف]]، و خمریه را در بر می‌گیرد. منوچهری قالب [[مسمط]] را برای نخستین بار در [[شعر پارسی]] پدید آورده است. اشعار او معمولاً در دو سبک می‌باشد. یا تغزل و اشعاری که به جوانی او هنگام شاعری باز می‌گردد و دیگری مدح و ستایش سلاطین و بزرگان زمانه که از رسوم معمول شاعری آن زمان بوده است. در اشعار او مفردات و اصطلاحات [[عربی]] بسیار دیده می‌شود که توانایی او در [[ادبیات عرب]] را منعکس می‌سازد.
 
به کارگیری واژه‌ها و اصطلاحات عربی، حتی واژه‌های غریب و نامانوس، اشاره به نام نزدیک به سی سراینده عرب در دیوان او، اشاره به مطالعه و حفظ دیوانهای سرایندگان عرب، بهره‌گیری از اسلوب و درون‌مایه سروده‌های عربی، برخی از مصادیق این توجه به‌شمار می‌آیند. زبان او در شعرش نه به سادگی و روانی زبان [[رودکی]] و [[فرخی سیستانی|فرخی]] است و نه به استواری و پختگی زبان [[عنصری بلخی|عنصری]].<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=نگاهی به تاریخ و ادبیات ایران|نام خانوادگی=ترابی|نام=سیدمحمد|ناشر=ققنوس|سال=1382|شابک=964-311-171-7|مکان=تهران|صفحات=158}}</ref> عبدالحسین زرین کوب در توصیف زبان شعری اش اینگونه گفته است: "زبانی شیرین اما درشت و ناهموار است و رایجه ی فضل فروشی از آن به مشام می رسد".<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=با کاوران حله|نام خانوادگی=زرین کوب|نام=عبدالحسین|ناشر=انتشارات علمی|سال=1380|شابک=9645524490|مکان=تهران|صفحات=52 و 53}}</ref>و علتش همان عربی دانی و عربی خوانی او و مراجعه مکررش به دیوان های شاعران عرب بوده است.<ref name=":0" /> مقاله‌ای که در حوزه ادبیات تطبیقی و با هدف بررسی میزان تأثیرپذیری منوچهری دامغانی از [[معلقات سبع|معلقه امرؤالقیس]] انجام شده است بیانگر تأثیرپذیری منوچهری دامغانی در دو [[چامه]] خود از معلقه امرؤالقیس در محور عمودی و موتیف است. علی‌رغم این موارد، در محور افقی ابتکار و استقلال عمل منوچهری، بویژه در زمینه توصیفات کاملاً به چشم می‌خورد.<ref>الکک، ویکتور. (۱۹۸۶).</ref> 2
 
== نمونهٔ اشعار ==