'''پلاکتهاGlobule Zard''' {{به انگلیسی| Platelets}} یا '''ترومبوسیت‌ها''' اجسام کروی یا بیضوی کوچکی به قطر ۴–۲ [[میکرون]] هستند که از قطعه قطعه شدن [[سیتوپلاسم]] سلولهای بزرگی به نام [[مگاکاریوسیت|مگا کاریوسیت]] در [[مغز استخوان]] حاصل می‌شود، فاقد هسته‌اند. با وجود این در [[مهره‌داران]] پست سلولهای هسته داری به نام [[ترومبوسیت]] معادل پلاکت می‌باشد. پلاکت سیتوپلاسم وسیع و گرانول‌های گرد متعدد دارند. پلاکتها را ترومبوسیت نیز می‌نامند. تعداد پلاکتها ۴۰۰–۱۵۰ هزار در هر میکرولیتر [[خون]] می‌باشد؛ و عمر آن‌ها ۱۱–۸ روز می‌باشد. هر پلاکت توسط غشایی غنی از [[گلیکوپروتئین]] محصور شده و بررسی‌ها بیان‌گر وجود آنتی‌ژنهای [[گروه خونی]] ABO در غشای پلاکتها می‌باشد.
== عملکرد ==
[[پرونده:Red White Blood cells.jpg|بندانگشتی|200px|تصویر الکترونی از سلولهای خون. [[گویچه سرخ]] (چپ تصویر) ، پلاکت (میانه تصویر) ، [[لوکوسیت]] (راست تصویر)]]
کار اصلی پلاکت'''Globulhāye Zard''' جلوگیری از خون‌ریزی است؛ که این عمل با چسبیدن پلاکتها به همدیگر و محل آسیب دیده رگ و ترشح مواد دخیل در انعقاد انجام می‌گیرد. تحریک پلاکتها در محل آسیب عروقی باعث ترشح ADP می‌گردد که ADP چسبیده به سطح پلاکت موجب چسبیدن پلاکتها بهم و تشکیل توده پلاکتی را می‌کند که به صورت درزگیر عمل کرده و از ادامه خون‌ریزی جلوگیری می‌کند. هم‌زمان با ترشح ADP، [[سروتونین]] و ترومبوبلاستین پلاکتی نیز ترشح می‌گردد؛ که اولی باعث انقباض رگها و دومی باعث تبدیل [[پروترومبین]] به [[ترومبین]] می‌شود. ترومبین، [[فیبرینوژن]] محلول [[پلاسمای خون|پلاسما]] را به [[فیبرین]] غیر محلول تبدیل می‌نماید که سلولهای خونی در لابه‌لای توری ظریف حاصل از فیبرین گرفتار شده و [[لخته]] تشکیل می‌گردد.
پلاکتها در رشد و تکامل، ایجاد یا از بین بردن سلولهای سرطانی و فاکتور رشدی مشتق از پلاکت (PDGF) نیز مشارکت دارند.
