آلمان نازی: تفاوت میان نسخه‌ها

نازی‌ها اصولی داشتند که حامی حقوق حیوانات، باغهای وحش و حیات وحش<ref>بود، Thomas R. DeGregori (2002). Bountiful Harvest: Technology, Food Safety, and the Environment. Cato Institute. pp. p153. {{ISBN|1-930865-31-7|en}}</ref> و اقدامات متعددی انجام می‌دادند تا حفاظت از آن‌ها را تضمین کنند Arnold Arluke, Clinton.<ref>Sanders (1996). Regarding Animals. Temple University Press. pp. p132. {{ISBN|1-56639-441-4|en}}</ref> در ۱۹۳۳ این حکومت یک قانون سختگیرانه حفاظت از حیوانات تصویب کرد.<ref>Hartmut M. Hanauske-Abel, Not a slippery slope or sudden subversion: German medicine and National Socialism in 1933, BMJ 1996; pp. 1453–1463 (7 December)</ref> بسیاری از رهبران NSDAP شامل آدولف هیتلر و [[هرمان گورینگ]] هوادارن حفاظت از حیوانات بودند. نازی‌های بسیاری طرفدار محیط زیست (به‌طور قابل ملاحظه [[رودلف هس]]) بودند، و حفاظت از گونه‌ها و آسایش حیوانات موضوعات مهمی در این حکومت بود.<ref>Robert Proctor (1999). The Nazi War on Cancer. Princeton University Press. pp. p5. {{ISBN |0-691-07051-2|en}}.</ref> [[هاینریش هیملر]] تلاشهایی را برای ممنوعیت شکار حیوانات انجام داد.<ref>Martin Kitchen (2006). A History of Modern Germany, 1800-2000. Blackwell Publishing. pp. p278. ISBN 1-4051-0040-0.</ref> گورینگ یک عاشق حیوانات و یک ط‌رفدار حفظ منابع ط‌بیعی بود.<ref>Seymour Rossel (1992). The Holocaust: The World and the Jews, 1933-1945. Behrman House, Inc. pp. p79. ISBN 0-87441-526-8.</ref> قوانین آسایش حیوانات کنونی در آلمان کم و بیش اصلاحاتی از قوانین مرسوم شده توسط حکومت ناسیونال سوسیالیست هستند.<ref>Bruce Braun, Noel Castree (1998). Remaking Reality: Nature at the Millenium. Routledge. pp. p92. ISBN 0-415-14493-0.</ref>

طی مسابقات المپیک تابستانی برلین تعدادی از [[دونده|دوندگان]] [[سیاه‌پوست]] [[آمریکا]]یی نیز به دریافت مدال المپیک نائل شدند. [[روزنامه]]های [[آمریکا]]یی برنده شدن مدال توسط دوندگان [[سیاه‌پوست]] و دریافت مدال توسط مقامات عالی‌رتبه [[آلمان]] و همچنین تشویق آن‌ها از طرف تماشاگران آلمانی را ردی بر فرضیه نژادپرستی نازی‌ها دانستند. البته موضوع مهم دیگری در خصوص سیاه پوستان ماجرای دست ندادن [[هیتلر]] با دونده [[سیاه‌پوست]] آمریکایی [[جسی اونز]] {{نشانه|۱}} است. رسانه‌های مخالف دولت [[هیتلر]] تبلیغات وسیعی بر روی این موضوع انجام دادند. اما در حقیقت آن روز [[هیتلر]] به دستور کمیته برگزاری [[المپیک]] و به دلیل تسریع در امر مراسم اهدای جوایز از دست دادن با هر ورزشکاری چه آلمانی و چه غیر آلمانی منع کرده بود<ref>نبوغ هیتلر، حمید رضا نیک بخش، بخش ۳، بخشی از موفقیت‌ها و اصلاحات اجتماعی هیتلر، صفحه ۶۹، ۷۰</ref> {{مدرک|منبع معتبر؟}} با این حال به گفتهٔ برخی منابع، هیتلر از پیشنهاد عکس انداختن با اونز به شدت خشمگین شد و استفاده آمریکاییان از سیاهپوستان در المپیک را خجالت‌آور خوانده بود.<ref>''African Americans and Popular Culture: Theater, film, and television''. Volume 1. Todd Boyd. Publisher ABC-CLIO, 2008. {{ISBN|0-275-98923-2|en}} pp.173</ref><ref>''Hitler, 1936-45: nemesis''. Ian Kershaw. Publisher W. W. Norton & Company, 2001. {{ISBN|0-393-32252-1|en}} pp.7</ref><ref>''"All governments lie": the life and times of rebel journalist I.F. Stone''. Myra MacPherson. Publisher Simon and Schuster, 2006. {{ISBN |0-684-80713-0|en}} pp.148</ref><ref>''Jesse Owens: Junior world biographies''. Richard Scott Rennert. Publisher Chelsea Juniors, 1991. ISBN 0-7910-1570-X pp.79</ref> اونز لیکن مدعی شد که هیتلر به او احترام گذاشته و دست تکان داد، در حالی‌که رئیس جمهور آمریکا حتی به وی یک تلگرام نزد.<ref>''Triumph: the untold story of Jesse Owens and Hitler's Olympics''. Jeremy Schaap. Publisher Houghton Mifflin Harcourt, 2007. ISBN 0-618-68822-6 p.211</ref><ref>Runner's World. "The Olympian and The Dictator". Mar 2007. Vol. 42, No. 3 Published by Rodale, Inc. pp.121</ref> آمریکا در این سالیان [[جدایی نژادی در ایالات متحده آمریکا|دوران جدایی نژادی]] خود را می‌گذراند، و لذا دیدگاه اونز تعجب‌آور نیست. اونز از هیتلر به عنوان مردی «متین» یاد می‌کرد<ref>Jesse Owens: an American life