سن آنتونیو: تفاوت میان نسخه‌ها

سان آنتونیو ازلحاظ تاریخی قلب تگزاس<ref>''Historic Texas from the Air''. David Buisseret, Richard V. Francaviglia, Gerald D. Saxon, Jack W. Graves (Jr.). انتشارات دانشگاه تگزاس در آستین. 2009. ISBN {{شابک|0-292-71927-2}}. pp.57</ref><ref>http://www.sanantonioedf.com/business-profile/location</ref> و قدیمی‌ترین شهر تگزاس است و جایی‌ست که نبرد تاریخی آلامو در آن به وقوع پیوست که [[قلعه آلامو]] امروزه در آن باقی‌ست.

نخستین اروپاییان در سال ۱۶۹۱ میلادی در این منطقه، که بومیان سرخپوست آن را یاناگوانا می‌نامیدند،<ref group="یادداشت">Yanaguana</ref> پای نهادند. سان آنتونیو در سال ۱۷۱۸ توسط همان میسیونرهای پرتغالی (و پدر آنتونیو الیوارز بخصوص) تأسیس و بنا گردید.<ref>[http://www.sanantoniovisit.com/visitors/com_history.asp San Antonio Texas official vacation and visitor information. San Antonio Convention & Visitors Bureau. :: VisitSanAntonio.com<!-- عنوان تصحیح‌شده توسط ربات -->]</ref> اروپاییان اولیه این منطقه را در روز ۱۳ ژوئن کشف کردند که مصادف بود با سالروز درگذشت قدیس کاتولیک قرن دوازدهم-سیزدهم میلادی اهل پرتغال معروف به [[آنتونیوی لیسبونی]]. از همین‌رو تصمیم بر آن شد که این منطقهٔ خوش آب‌وهوا را به افتخار او نامگذاری کنند.<ref>''Saving San Antonio: The Precarious Preservation of a Heritage''. Lewis F. Fisher. انتشارات دانشگاه فناوری تگزاس. 1996. ISBN {{شابک|0-89672-372-0}} pp. 14</ref>

۱۳ سال پس از تأسیس پایگاه این نظامی ـ مذهبی بر کرانهٔ [[رودخانه سن آنتونیو]] که بعدها به نام [[ایستگاه مبلغان آلامو]] شهرت یافت، امپراتوری اسپانیا تعدادی از ساکنین [[جزایر قناری]] در [[اقیانوس اطلس]] را به این منطقه مهاجرت داد، و شهری بر این پایگاه بنا نهادند که به نام سان فرناندو دِ بِخار<ref group="یادداشت">{{اسپانیایی|San Fernando de Bexar}}</ref> شهرت یافت.<ref>San Antonio de Béxar: ''A Community on New Spain's Northern Frontier''. Jesús F. de la Teja. UNM Press, 1996. {{ISBN |0-8263-1751-0|en}}</ref> ازاین‌روست که شهر امروزه سن‌آنتونیو نام دارد و [[شهرستان بیر|بخار]] (یا «بیر» با تلفظ انگلیسی) نام شهرستانی‌ست که سن‌آنتونیو در آن قرار دارد. [[کلیسای سن فرناندو]]، پس از گذشت سه قرن، امروزه همچنان پابرجاست و تاریخ این مکان را بر بازدیدکنندگانش بازگو می‌کند.

شهر سن‌آنتونیو هفتمین شهر بزرگ آمریکا از لحاظ جمعیتی می‌باشد.<ref>U.S. Census Bureau 2012 data</ref> اکثریت جمعیت این شهر (بیش از ۵۰ درصد) را امروزه نژاد هیسپانیک (لاتینو) و مکزیکی‌تبار تشکیل می‌دهند. سیاهپوستان در قسمت شرقی شهر تمرکز یافته‌اند و سفید پوستان اکثراً در محلهٔ [[آلامو هایتس]]، [[آلموس پارک]] و قسمت‌های شمال و شمال غرب شهر همانند [[برنی، تگزاس|برنی]]، [[مدینه، تگزاس|مدینه]]، [[لئون ولی، تگزاس|لئون ولی]] و [[هیلوتز]] متمرکزند. اما اقلیتهای دیگر نیز همانند اتباع عرب و آسیای شرقی همانند چین<ref>''Chinese Heart of Texas: The San Antonio Community 1875-1975''. Mel Brown. Lily on the Water Pub. , 2005. {{ISBN |0-615-12784-3|en}}</ref> نیز در این شهر حضور دارند.

از معماران مهم این وادی می‌توان در تاریخ به افرادی همچون [[اونیل فورد]] اشاره کرد که پردیس [[دانشگاه ترینیتی]] و دیگر بناهای به یاد ماندنی سن آنتونیو را طراحی نمود.<ref>''Architecture in Texas'', 1895-1945. Jay C. Henry. Publisher University of Texas Press, 1993. {{ISBN |0-292-73072-1|en}}</ref>

این شهر به غیر از پایگاه‌های نظامی، دو فرودگاه تجاری دارد، که یکی از آن‌ها بین‌المللی است. [[فرودگاه بین‌المللی سن آنتونیو]] مستقیماً به شهرهای بزرگ [[آمریکای لاتین]] پروازهای مستقیم دارد. [[فرودگاه شهری استینسون]] تأسیس سال ۱۹۱۵ میلادی از قدیمی‌ترین فرودگاه‌های کشور محسوب می‌گردد<ref>Thole, Lou (1999), Forgotten Fields of America: World War II Bases and Training, Then and Now - Vol. 2. Publisher: Pictorial Histories Pub, {{ISBN |1-57510-051-7|en}}</ref> و [[پورت سن آنتونیو]] یکی از بنادر بزرگ هوایی کشور می‌باشد.