عنصر شیمیایی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
اضافه کردن تاریخچه و به روز کردن بخشی از مقاله |
|||
خط ۴۶:
به جز هیدروژن که ایزوتوپهای آن دارای جرم نسبی بسیار متفاوت با یکدیگر و در نتیجه اثرات شیمیایی متفاوت میباشند، ایزوتوپهای دیگر عناصر به راحتی از هم قابل شناسایی نیستند.
تمام عناصر دارای تعدادی ایزوتوپ رادیواکتیو یا [[رادیوایزوتوپ]] میباشند. هر چند تمام این رادیوایزوتوپها طبیعی نیستند. رادیوایزوتوپها معمولاً با تابش [[پرتو آلفا]] یا [[پرتو بتا]] به عناصر دیگری تبدیل میشوند. ایزوتوپهای غیر [[رادیو اکتیو]] از هر عنصر، ایزوتوپ پایدار نام دارند. تمام ایزوتوپهای پایدار شناخته شده به صورت طبیعی یافت میشوند. بیشتر عناصری که در طبیعت یافت میشوند، بیش از یک ایزوتوپ پایدار دارند. بسیاری از رادیوایزوتوپها که در طبیعت یافت نمیشوند، پس از سنتز مصنوعی توصیف و معرفی میشوند. برخی عناصر نیز دارای هیچ ایزوتوپ پایداری نیستند که عنصر پایدار نامیده می شوند و به عکس برخی تنها دارای ایزوتوپ های رادیواکتیو می باشند. تمام عناصری که دارای عدد اتمی بیشتر از ۸۲ باشند در این دسته قرار دارند.
=== دگرشکل ===
خط ۵۲:
اتمهای عناصر خالص میتوانند با یکدیگر بیش از یک نوع پیوند، ایجاد کرده و در نتیجه با چندین ساختار متفاوت مشاهده شوند. به این اشکال مختلف، آلوتروپ میگویند. آلوتروپها در خواص شیمیایی با یکدیگر متفاوت هستند. برای مثال، کربن میتواند به شکل الماس با ساختار چهاروجهی در اطراف هر اتم کربن، به شکل گرافیت با ساختار لایهلایه و شش وجهی، به شکل گرافین که تشکیل شده از یک لایه گرافیت و بسیار مستحکم است یا به شکل فولرن با ساختار کروی یافت شود. ریزلولههای کربن نیز یکی دیگر از آلوتروپهای کربن هستند که از لولههایی با ساختار شش وجهی تشکیل شدهاند (که حتی در خواص الکتریکی نیز میتوانند با یکدیگر متفاوت باشند). توانایی یک عنصر برای وجود داشتن به اشکال مختلف آلوتروپی نامیده میشود.
حالت استاندارد یک عنصر شیمیایی، شکلی از آن عنصر است که [[آنتالپی استاندارد تشکیل]] آن در شرایط طبیعی کمینه باشد. طبق قرارداد، کمترین آنتالپی استاندارد تشکیل را در محاسبات برابر با صفر در نظر میگیرند. برای مثال حالت استاندارد کربن، گرافیت است. زیرا پایدارترین آلوتروپ در بین همه ساختارهای کربن میباشد.
=== خلوص شیمیایی و خلوص ایزوتوپیک ===
== خواص عمومی ==▼
''خلوص شیمیایی'' با ''خلوص ایزوتوپیک'' متفاوت است. عنصر خالص ماده ای است که اتم های آن دارای عدد اتمی یکسان و یا تعداد پروتون های یکسان باشند. در حالیکه از دیدگاه ایزوتوپیک عنصر خالص عنصری است که تنها دارای یک ایزوتوپ پایدار باشد.
برای مثال اگر ۹۹/۹۹٪ اتم های یک سیم مسی از اتم های مسی که همگی دارای ۲۹ پروتون باشند، تشکیل شده باشد، از دیدگاه شیمیایی خالص است. اما مس از دیدگاه ایزوتوپیک خالص نیست زیرا مس معمولی از دو ایزوتوپ پایدار <chem>^{63}cu</chem>به میزان 69٪ و <chem>^{65}Cu</chem>به میزان ۳۱٪ با تعداد نوترون های متفاوت تشکیل شده است. برخی عناصر مانند طلای خالص هم از دیدگاه ایزوتوپیک و هم شیمیایی خالص هستند زیرا طلای معمولی تنها دارای یک ایزوتوپ (<chem>^{197}Au</chem>) می باشد.
▲=== خواص عمومی ===
چندین اصطلاح معمولاً برای توصیف خواص فیزیکی و شیمیایی عناصر شیمیایی استفاده میشوند.
|