گوندولین بروکس: تفاوت میان نسخه‌ها

تا سال ۱۹۴۱ بروکس در کارگاه‌های آموزشی شعر شرکت می‌کرد. اینز چانینگهام استارک این کارگاه‌های ویژهٔ تأثیر گذار را سازمان دهی کرده بود، زنی سفید پوست و دولتمند با پیشینهٔ ادبیاتی قوی. استارک کارگاه‌های نویسندگی برای آمریکایی- آفریقایی‌ها ر جنوب شیکاگو راپیشنهاد داد که بروکس در آن حضور یافت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Kent, George E. (1993). A Life of Gwendolyn Brooks. Lexington, Kentucky: University Press of Kentucky. pp. 54–55, 184. {{ISBN |0-8131-0827-6|en}}. Retrieved March 15, 2012.|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> در آنجا بود که او به نیروی محرکش را در یافتن صدای خود دست یافت و به دانش عمیق‌تری نسبت به تکنیک‌های پیشینیانش رسید. شاعر معروف لنگستون هیوز در کارگاه‌های آموزشی متوقف شد و شنید که بروکس شعر ''تصنیفی برای پرل می لی'' را می‌خواند. بروکس نویسندگی را با پشتکار ادامه داد و همان‌طور که در شعر جدی تر پیش می‌رفت با اجتماع بیشتری از هنرمندان و نویسندگان آشنا می‌شد. او و همسرش دائماً در آپارتمانشان مهمانی برگزار می‌کردند و در آپارتمانشان با مبلمان آشپزخانه از مهمان هایشان و مربی اش لنگستون هیوز پذیرایی می‌کردند. یکبار که او سرزده وارد شده و در خوردن سالاد خردل، ژامبون و سیب زمینی شیرین با بروک و همسرش هنری بلکلی شریک شده بود.