هندوئیسم: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←باورها |
جز ربات: جایگزینی پیوند جادویی شابک با الگو شابک |
||
خط ۵۱:
آداب و رسوم پیچیده و طولانی روحانیون ([[برهمن|برَهمَنها]]) و فاصله گرفتن آنها از مردم، و همچنین نظام طبقاتی سخت در جامعه هند (وجود [[کاستها]]) باعث پدید آمدن جنبشهای اعتراضی مذهبی در هند در سده ششم پیش از میلاد شد؛ [[بوداگرایی]] و [[جایینیسم|جایینباوری]] دو جنبش مهم اعتراضی علیه هندوئیسم بودند که در این دوره پدید آمدند.<ref>Svarghese, Alexander P. 2008. India: History, Religion, Vision And Contribution To The World. p. 259-60.</ref>
سدهها بعد، با ایجاد پادشاهی موریا، و گرویدن شاه [[آشوکا]] به بوداگرایی، هندوها که چیرگی آیین بودا را تهدیدی برای کیش خود یافتند، ناچار به تجدید ساختار در هندوئیسم شدند و برخی باورهای بودایی همچون مفهوم کارما (امتیازهای کردار نیک) و قابل انتقال بودن کارما به زندگیهای بعد هر فرد را وارد نظام عقیدتی هندوئیسم کردند. همچنین به منظور قابل دسترستر کردن دین هندو برای عموم، روحانیون هندو مسئله پرستش ایزدهای شخصی برای هر فرد مؤمن را مطرح کردند و بدینطریق نقش ایزدهای [[ویشنو]]، [[شیوا]]، [[کریشنا]] و [[راما]] برجسته شد و نقش ایزدهای اصلی دوره ودایی ازجمله [[ایندرا]] کاهش یافت.<ref name="Basham, A.L 1999">Basham, A.L (1999), A Cultural History of India, Oxford University Press, {{ISBN
در اواخر سده هشتم میلادی، فیلسوفی به نام [[شانکارا]] این موضوع را مطرح کرد که [[براهما]] و [[آتمان]] (ذات نفس) هر دو در اساس یکی هستند و ایزدان شخصی مورد پرستش هندوها نمودهای ناقصی از یک براهمای برتر است که «بیچون» است و با صفاتی که میشناسیم قابل تشخیص نیست.<ref name="Basham, A.L 1999" />
|