سینمای ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
منبع در خود نوشتار اصلی هست، درج منابع درونی (منابع مربوط به مقالات ویکی پدیا) امکان پذیر نیست.
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۹:
 
=== اولین فیلم ناطق ===
در سال [[۱۳۱۲ (خورشیدی)|۱۳۱۲ خورشیدی]] اولین فیلم ناطق ایرانی به نام ''[[دختر لر]]'' توسط [[اردشیر ایرانی]] در [[بمبئی]] ساخته شد. استقبالی که از این فیلم شد، مقدمات ساخت چند فیلم ایرانی دیگر را فراهم کرد. تغییر جو سیاسی کشور طی سال‌های ۱۳۱۵ تا ۱۳۲۷ و اعمال سانسور شدید و مواجهه با جنگ جهانی دوم فعالیت سینمای نوپای ایران را با رکود مواجه ساخت. هر چند نباید از نظر دور داشت که تا این دوره هنوز سینما در ایران جنبه عمومی نیافته بود و استفاده از معدود سینماهای موجود در تهران و شهرهای بزرگ، تقریباً مختص اشراف و قشرها خاصی از جامعه بود. از طرف دیگر در بین سازندگان فیلم نیز خط فکری خاصی وجود نداشت و به جز [[عبدالحسین سپنتا]] که به دلیل ویژگی‌های فرهنگی وی عناصر ادبیات کهن ایران در ساخته‌های وی به چشم می‌خورد، در بقیه موارد فیلم‌های ساخته شده عمد تاً اقتباسی ناشیانه از فیلم‌های خارجی بود.
 
=== نخستین سالن سینمای عمومی ===
خط ۶۷:
{{جعبه نقل قول | نقل‌قول ='''«وقتی آدم وارد کادر سینمای امروز ایران می‌شود، بغض می‌کند، همه با یک نظر دیگر به آدم نگاه می‌کنند. برای من آن گذشته‌ها بسیار شیرین است. هم خوب بود و هم زود سپری شد.»'''{{سخ}}[[حسن رضیانی]] دربارهٔ تجربه‌اش از سینمای پس از [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران]].<ref>[http://www.radiozamaneh.com/172330 حسن رضیانی، بازیگر نقش «عین‌الله باقرزاده» درگذشت]، رادیو زمانه</ref>| تراز = چپ | عرض = 300px | اندازه خط = 12px | گیومه نقل‌قول = بله | تراز منبع = چپ}}
 
بعد از [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران|انقلاب]] طی سالهای ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۲ به دلیل نبودن ضوابط تدوین شده فیلمسازی، سینمای ایران تقریباً در وضعیتی نابسامان بسر می‌برد. پس از سال [[۱۳۶۲ (خورشیدی)|۱۳۶۲]] با تدوین ضوابط فیلمسازی که با توجه به شرایط پس از انقلاب تنظیم شده بود، عناصری چون خشونت و سکس را اجباراً از سینمای ایران خارج ساخت و از طرف دیگر به دلیل مصادره بسیاری از سینماها و شرکت‌های تولید فیلم و اعمال نظارت دولتی بر آن‌ها به‌طور غیر مستقیم نقش عامل سودآوری در سینما کمرنگ تر شد. این عوامل همراه با تکامل کیفی فیلمسازان دهه پنجاه چون [[عباس کیارستمی]]، [[بهرام بیضایی]]، [[مسعود کیمیایی]] و [[داریوش مهرجویی]] تأثیر مثبتی بر روند فیلمسازی در ایران گذاشت که با توجه به محدودیت‌ها، محصولات بدیعی را آفریدند و تحسین منتقدان جهانی را به همراه داشت. در این دوره فیلمسازان جوانی چون [[محسن مخملباف]]، [[ابراهیم حاتمی کیا]]، [[جعفر پناهی]]، [[مجید مجیدی]] و [[ابوالفضل جلیلی]] که با تمایلات مختلف پا به عرصه فیلمسازی گذاشتند و به مرور با مطالعه و پشتکار توانستند به صورتی هنرمندانه عناصر این هنر را بکار بگیرند، نقش موًثری در این تحول ایفا نمودند.{{مدرک}}
 
همچنین برقراری منظم سالانه دست کم یک جشنواره بین‌المللی فیلم که در بهمن ماه هر سال به نام [[جشنواره فیلم فجر|جشنواره بین‌المللی فیلم فجر]] در کشور برگزار می‌گردد نیز در ایجاد علاقه به سینما در قشر جوان کشور از یکسو و توسعه این هنر نقش مهمی ایفا نموده‌است.<ref>[http://www.roydadnews.ir/NSite/FullStory/News/?Serv=2&Id=20959 دوگانه تصویر زن در سینمای ایران]</ref>
خط ۱۲۶:
 
== وضعیت سینماها ==
در سال ۱۳۹۲در[[۱۳۹۲ (خورشیدی)|۱۳۹۲]] در ایران ۲۴۷ [[سالن سینما]] وجود داشته‌است که در ۶۰ شهر ایران پراکنده بوده‌اند و در مقابل، ۱۰۸۱ نقطه شهری ایران فاقد سالن سینما بوده‌اند. شهر تهران و استان تهران بیشترین تعداد سینماهای کشور را دارند و این در حالی است که دو استان [[خراسان شمالی]] و [[کهگیلویه و بویراحمد]] فاقد سالن سینما هستند. در سال ۱۳۹۱ حدود ۸٫۵ میلیون نفر از سینماهای ایران بازدید کرده‌اند که به این ترتیب مشخص می‌شود که هر ایرانی هر ۹ سال یکبار به سینما می‌رود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= هhttp://www.tabnak.ir/fa/news/317561/هر-ایرانی-چند-سال-یکبار-سینما-می‌رود|عنوان=هر ایرانی چند سال یکبار به سینما می‌رود؟ | ناشر = تابناک |تاریخ =۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۲ |تاریخ بازبینی=۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۲}}</ref>
 
== پرفروش‌ترین فیلم‌ها ==