بوئین میاندشت: تفاوت میان نسخه‌ها

هستهٔ اولیه شهر از دو مکان جغرافیایجغرافیایی ۱.بویین و ۲.میاندشت تشکیل شده‌است، که بنیادگذاران هر دو، از [[گرجی‌های ایران|گرجی‌های]] زمان [[شاه عباس اول]] هستند که توسط [[شاه عباس اول|خود او]] از [[گرجستان]] به [[ایران]] تبعید شدند و به دستور [[شاه عباس اول|او]] عده‌ای از جنگاوران [[گرجی‌های ایران|آن‌ها]] جهت حفظ [[منطقه فریدن|منطقهٔ فریدن]] و همچنین پایتخت ([[اصفهان]]) از حملات بیگانگان در [[منطقه فریدن|فریدن]] ساکن شدند.<ref>مولیانی، ''جایگاه گرجی‌ها در تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران''، ۲۳۰.</ref>

این دو مکان (بویین و میاندشت) در گذشته‌ای نه چندان دور با فاصله، و در دو سوی رودخانه قرار داشتند. احداث [[جاده ۶۲ (ایران)|شاهراه اصفهان – لرستان]] (در سال‌های قبل از ۱۳۵۰) و عبور آن از این دو روستا، رشد و توسعهٔ این دو را فراهم نمود. ایجاد تأسیسات خدماتی، بازرگانی، ساختمان‌ها و اماکن، فاصلهٔ این دو مرکز را از میان برداشته و به هم پیوستن این دو مکان، هستهٔ اولیهٔ شهر بویین میاندشت را ایجاد نمود. در سال ۱۳۷۷ یک محله دیگر به نام «ششجوان» به آن افزوده شد که همان روستای ششجوان پیشین می‌باشد که در غرب بویین میاندشت قرار داشت.<ref>میرمحمدی، ''جغرافیای تاریخی فریدن''، ۱۲۹.</ref>