'''زغال فشرده''' یا '''زغال قالبی'''، رایج‌ترین نوع [[بریکت]] سوختی است که با گرد [[زغال]] چوب ساخته می‌شود .
برای ساختن این ماده، دو روش وجود دارد یکی با استفاده از خرده زغال چوب که ان را آسیاباسیاب می‌کنندکرده و گرد به دست آمده را با گونه‌ای چسب که معمولاچسب طبیعی است به همراه برخی افزودنی‌های دیگر درهم می‌آمی‌زند، سپس مخلوط به دست آمده را تحت فشار و گرما قرار داده و به شکل‌های گوناگون (معمولا چهارگوش یا استوانه‌ای یا تخم مرغی) قالب گیری می‌کنند.در درازاروش دوم فقط از الیاف طبیعی مخصوصا خاک اره استفاده شده و پهنایخاک اره نباید حاصل از چوبهای صنعتی مانند نئوپان باشد و انها را توسط اسیاب خرد کرده و سپس خشک کرده و توسط دستگاههای فشار بالا به هم پرس کرده و بعد از این بریکت‌هامرحله معمولاًبرای بینعملیات ۱۰کربونیزاسیون انها را وارد کوره کرده که بسته به نوع کوره(صنعتی و سنتی) وجنس الیاف بکار برده شده (خاک اره؛پوست کردو؛ و غیره)12 تا ۲۰48 سانتیمترساعت استحرارت میدهند وسپس از کوره خارج کرده و داخل یک محفظه بسته قرار میدهند و بعد 48 ساعت زغال حاصل می شود که این نوع زغال در تمامی کشورهای صنعتی به علت الایندگی کمتر و حفاظت از منابع طبیعی جایگزین سوخت ها حتی زغال سنگ شده است.
افزودنی‌هایی که ممکن است برای ساخت زغال فشرده به کار رود شامل [[آهک]]، [[گرد زغال]]، [[بوره]]، نیترات سدیم ( [[کاتالیزور]] )، [[پارافین]] و [[خاک اره]] است.
