شاه آرتور: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
سینوس آلفا (بحث | مشارکتها) جز خنثی‌سازی ویرایش 24458330 توسط 2.185.175.15 (بحث) خنث‌سازی ویرایش خراب‌کارانه برچسب: خنثی‌سازی |
||
خط ۱۷:
آرتور بی‌گمان نامدارترین قهرمان سنتی است. او در سده میانی بسیار نامدار بود و دستاوردهای یاران او، [[شهسواران میز گرد]]، در سراسر اروپای باختری، ورد زبان‌ها بود. کلیسا با اندک تردیدی، پذیرفت که نسخهٔ مسیحی‌شدهٔ این اسطورهٔ سلتی، جایگاه ویژه‌ای در پندار سده میانی دارد. وانگهی کلیسا نگرانی‌اش را از داستان جام مقدس یا سَن‌گرئال (که یوسف اهل رامه آن را به بریتانیا آورده بود) از دست نداد، چرا که ویژگی‌های معجزه‌آسای این جام به روشنی از دیگِ سلتی، ظرف فراوانی و دوباره زاده شدن، گرفته شده بود. شدت دلبستگی مردم به افسانهٔ آرتور را از رویداد شورش سال ۱۱۱۳ در شهر بُدمین در کرنوال می‌توان حتماً فهمید؛ ریشه شورش آن بود که پیشکاران فرانسوی یکی از اشراف مهمان در آن سرزمین، برخاستن آرتور را از مرگ انکار کرده بود.
با آنکه برخی از داستان‌های نخست دربارهٔ آرتور در سروده‌های [[زبان ولزی|ولزی]] درسده هفتم میلادی دیده می‌شود، تردید چندانی نیست که این شاه و سردار جنگی، ریشه در سنت‌های [[زبان ولزی|ولزی]] و هم در ایرلند دارد. او در پهلوانسرایی‌های ایرلندی بسیاری پدیدار می‌شود. برای نمونه در یکی از آنها آمده‌است که چگونه آرتور، سگ‌های شکاری رهبر فِنی، فین مک‌کول، را در یکی از یورشهای شجاعانه‌اش می‌رباید. آرتورِ جنگجو، شکارچی گرازهای جادویی، کشندهٔ جادوگران و دیوان و رهبر گروهی از پهلوانان که ماجراها و شگفتی‌های اسرارآمیز بسیاری را از سر گذراندند، همسانی زیادی با خود فین مک‌کول دارد. اما بنا
آرتور پسرِ اوتر پندراگون، پادشاه بریتانیایی، و ایگرِینِه، همسرِ گورلوا، [[دوک کورنوال]] بود. نطفهٔ آرتور نامشروع بسته شد و پس از زاده شدن به‌دست مرلین جادوگر بزرگ شد. مرلین بسیار دانا، از پیش برای اوتر، دژ شگفت‌انگیزی ساخته بود و میزگرد مشهور را در مرکز آن گذارده بود. سد و پنجاه شهسوار می‌توانستند همزمان دور این میز بنشینند. این میز شگفت شاید پیوندی با یوسف رامه‌ای دارد، چرا که پشت آن میز، جایی برای جام مقدس در نظر گرفته شده بود. می‌گویند هنگامی که یوسف رامه‌ای در فلسطین در زندان بود، جام مقدس او را زنده نگه داشت. او سالها پس از آن جام را به بریتانیا آورد. اما سپس جام در اثر گناهان مردم، گم شد؛ بنابراین یافتن دوبارهٔ جام، به هدف بزرگ شوالیه‌های آرتور شد.
| |||