[[پرونده:How Animated Cartoons Are Made (1919).webm|بندانگشتی|''How Animated Cartoons Are Made'' (1919)]]
'''کارتون''' {{به انگلیسی|Cartoon}} در زمینههای مختلف دارای معانی مختلفی است. در [[هنرهای تجسمی]] کارتون به معنای طرح مقدماتی است. برای یک کار هنری به همان اندازه، که بعداً به صورت «[[فرسک]]»، [[نقاشی روغنی]]، [[موزاییک]]، [[معرق]]، یا ترکیبی از شیشههای رنگی برای در و پنجره یا فرشینه تهیه شود. چون این طرح روی کاغذ ضخیم یا مقوا رسم میشود و همچنین اسم انیمیشن سریالی هم میباشد و در زبان [[ایتالیا]]یی cartone به معنی مقوا و کاغذ ضخیم است این نام به این قبیل الگوها داده شدهاست. در ایتالیای دوره [[رنسانس]] از کارتون استفادههای زیادی شدهاست که به عنوان مثال کارتونهای [[رافائل]] در فرشینه [[نمازخانه سیستین|نمازخانهٔ سیستین]] میتوان نام برد. در روزنامه نگاری کارتون به معنی نقاشی فکاهی یا هجایی است که با رعایت مبالغه ترسیم شده و غالباً با نوشته همراه است. در کارتونهای سیاسی غالباً از [[کاریکاتور]] استفاده میشود. کارتونهای سیاسی نخستین بار در قرن ۱۶ میلادی در دورهٔ اصلاح دین به کار رفت. در قرن ۱۸ میلادی در [[انگلستان]] بر اثر آثار [[هوگارت]] و دیگران کارتون عنوان جزء ضروری روزنامهها را پیدا کرد. در اوایل ۱۸۴۰ میلادی کارتون به تصاویر پی در پی <ref>pictorial paradoy</ref> اطلاق میشد که دارای سوژههای مختلف سیاسی، اجتماعی و نظایر آن بود. در ایران فارسی زبانان واژه ی "کارتون" را در مفهوم cartoon animation (نقاشی متحرک) می فهمند و بکار می برند و هر نوع نقاشی فکاهی و طنز دیگر را با عنوان "کاریکاتور" می شناسند.