[[پرونده:Tehran IKI Airport.jpg|بندانگشتی|280px|قسمتی از ترمینال [[فرودگاه بینالمللی امام خمینی]]]]
[[پرونده:AirportFrankfurt terminal1.jpg|بندانگشتی|چپ|280px|پایانه شماره یک فرودگاه [[فرانکفورت]]]]
'''فُرودگاه'''، مکانییا به [[فارسی افغانستان]] '''میدان هوایی'''، محلی است که برای نشست و برخاست [[هواپیما]]ها ساخته شدهاست. فرودگاهها بهطور معمول دارای امکاناتی برای سوختگیری و [[نگهداری و تعمیر]] هواپیما و و نیز دارای برج کنترل و مراقبت پرواز میباشند. محل فرود از اجزای اصلی فرودگاه است که یک مکان قابل دسترسی هوایی با آسمان باز برای [[باند فرودگاه|باند]] فرود میباشد تا هواپیما بتواند پرواز را آغاز کند یا هلیپد بهعلاوه تأسیسات مرتبطی همچون برج مراقبت، هنگرُ یا آشیانه و ترمینال میباشد. فرودگاههای بزرگ دارای مرکز کنترل ترافیک هوایی و تالار مسافران، آپرون، تاکسیوی و مرکز امداد اضطراری میباشند. در حالیکه فرودگاههای کوچک ممکن است از [[باند پروازی|باندهای پروازی]] کوچک (یک تا دو کیلومتر) خاکی یا شنی ساخته شده باشند، فرودگاههای بزرگی که برای پروازهای بینالمللی مورد استفاده قرار میگیرند معمولاً دارای باندهای آسفالتی و بلندی هستند که طول آنها به چند کیلومتر میرسد. فرودگاههای کوچک و فرودگاههای بزرگ میتوانند مجهز به برج کنترل ترافیک باشند یا در صورت لزوم فاقد آن باشند، این امر بستگی به حجم ترافیک منطقه و همچنین [[سرمایهگذاری]] انجام شده در آن فرودگاه دارد، هر چند در اکثر فرودگاههای بینالمللی واحد [[مراقبت پرواز]] در محل فرودگاه مستقر است.
معمولاً فرودگاهی با هلیپد و بدون باند فرود هلی پورت نامیده میشوند. فرودگاههای مخصوص [[هواپیمای آبنشین|هواپیماهای دریانشین]] معمولاً پایگاه هواپیماهای دریایی نامیده میشوند که دارای مسیر آب آزاد کافی برای فرود و برخاست هواپیما و لنگرگاهی برای بستن هواپیما میباشند.