شهداد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ImanFakhri (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
←‏تاریخچه: مطالب بدون مطلب
خط ۳۹:
'''شهداد''' با نام تاریخی خبیص و جمعیت ۲۴۰۰۰ نفری، در ۷۰ کیلومتری شمال شرق کرمان، در حاشیه باختری لوت مرکزی قرار گرفته‌است و بزرگ‌ترین بخش استان کرمان به‌شمار می‌رود. شهر باستانی شهداد با دیرینگی ۶۰۰۰ ساله در سال ۱۳۴۷ خورشیدی توسط کاوشگران [[سازمان میراث فرهنگی ایران]] کشف شد. این محوطه به نام محوطه تاریخی، باستانی و صنعتی [[آراتا]] نام‌گذاری شده‌است. این ناحیه از کرمان، هیچگاه مورد توجه [[باستان شناسان]] نبود، زیرا تصور وجود تمدن باستانی در صحرای لوت غیرممکن بود. اولین هیئت کاوش در سالهای ۱۳۴۶ به سرپرستی [[دکتر احمد مستوفی]]- از مؤسسه جغرافیایی [[دانشگاه تهران]] – برای بررسی موقعیت جغرافیایی دشت لوت و اطراف آن وارد آنجا شدند و در حین اکتشافات خود «چاله تکاب» به تعدادی سفال برخورد کردند که قسمتی از آن‌ها از زمین بیرون و این آثار نشان از وجود تمدنی پیشرفته در این ناحیه بود.
 
گروهی از باستان شناسان، شهداد را کلیدی برای شناخت فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی تمام منطقه جنوب شرقی ایران در هزاره سوم ق. م می‌دانستند. عده‌ای هم آن را با شهر گمشده سومری آراتا منطبق می‌دانستند (آراتا: در گل نوشته [[سومری]] نام آراتا بسیار به کار رفته‌است. طبق متون سومری آراتا سرزمینی بود در شرق انشان. هانسمن انگلیسی، سرزمین انشان را همان فارس می‌داند و [[شهر سوخته]] واقع در [[استان سیستان و بلوچستان]] را شهر حماسی آراتا می‌دانست،می‌دانست. امانظریه‌ای اکتشافات بعدی در استان کرمان این موضوعشهداد را اثبات کرد که '''آراتا همان شهداد کرمان است'''. شهداد مرکز ایالت آراتا بودمی‌داند که یکی از چند ایالات خود مختار [[امپراتوری عیلام]] به‌شمار می‌رفته و دارای اجتماعی شکل یافته و منسجم بود. علاوه بر حاکم و حکومت، دارای طبقات اجتماعی و اصناف بوده‌است.
کشف گورستان شهداد از مهمترین اکتشافات باستان‌شناسی [[دوران معاصر]] است. از آنجاییکه پیشینیان، بنا بر اعتقادشان به اینکه بعد از مرگ در دنیایی دیگر محتاج آب و غذا و مسکن خواهند بود، تمامی متعلقات خود، از ظرف و لباس گرفته تا زیورآلات را با خود به گور می‌بردند. به علت جهت گردش خورشید گورستانهای شهداد اغلب شرقی، غربی هستند. ساکنان شهداد، از افراد بزرگ و سرشناس خود از جمله حکمرانان، کاهنان، مجسمه‌هایی می‌ساختند و پس از فوت آن‌ها در هنگام تدفین آن را با اشیای دیگر در گور جای می‌دادند. در بین مجسمه‌ها، تعداد زیادی مجسمه زن نیز وجود دارد. همچنین قدیمی‌ترین درفش کشف شده در جهان با عنوان '''درفش شهداد''' در این منطقه بوده‌است.{{مدرک}}